Truchło radosne

[refluks]

Nie ma czegoś takiego jak tunel ze światłem na końcu.
Widzą to coś oszołomieni substancjami anestezjologicznymi lub obezwładnieni odurzeniem, narkomani lub alkoholicy.
Inna sprawa jest, gdy przechodzisz przez Styks nie na warunkach nadzmysłowego i niezgłębionego i ma żadnej metafizyki, a po prostu zdychasz.
Wygląda to nie bardzo urzekająco.
Jak w rzeźni.
Ustają funkcje życiowe i ciągniesz za sobą smród rozkładających się tkanek. Zapaszek spod pach, gdy już nie działa antyperspirant to zapach kwiatów aromatycznych w porównaniu z tym, co czujesz od siebie po śmierci. Śmierdzi tak od ciebie po milion bardziej, niż przetrzymana ponad termin porcja rosołowa. Pragniesz odrobinę waty lub gazy nasączyć jakiejkolwiek perfumą i wetknąć sobie w nozdrza.
Gdy mnie się życie skończyło w korytarzu do nie wiadomo czego cuchnęło do zerzygania, a nie można się zerzygać, bo nie ma materii do zerzygania i czym się zerzygać, bo nie ma żołądka, przełyku.
Ja bym to nazwał przedpokojem.
Ciała nie ma, w grobie pochowane, a w tym czymś, w czym jesteś teraz czujesz wszystko, jakbyś miał ciało.
Ono już gnije, szczególnie, gdy umarło się w ciepłej porze roku.
W przedpokoju są ludzie i zwierzęta.
Niektórych organizmów nie znam.
Nigdy nie byłem mocny w biologii.
Są takie cudowne, napinające kolorowe w cudownych barwach pióra i błony, światło od nich bije cudownie nieziemskie, tak nieziemskie już.
Ale są też pokraki zbulgotnione, z nadętymi pęcherzami błon różnorakich.
Dyszą nimi i śmierdzą.
Nawet te piękne śmierdzą.
Czy w ogóle można czuć coś po śmierci i obumarłym nosem, albo widzieć nieczynnymi oczami?
Mózg wciąż pracuje, skoro rozważam.
Dziwni ci oczekujący na poczekalni do nie wiadomo dokąd.
Tyle ludzi na minutę umiera, a ja jestem tu sam i jakieś stwory z raf koralowych nieodkrytych przez człowieka i dziwadeł z nieodwiedzonych przez naukowców dżungiel.
Co mnie tak policzek szczypie?
Jakbym się tak uparł, to chyba mi się trzonowy rusza.
- Przesadzasz, wcale tak mocno nie plaskałem po poliku.
- Ale ja jestem wrażliwy silnie!
W głowie mi się kręci, chcę zwymiotować, ale nie mam czym.
- Wody dajcie.
- Ile?
- Wiadro.
Z każdym zwymiotowaniem przelatują mi przed oczami ciekawe obrazy.
Gdyby wziął pod uwagę mą wrażliwość i mniejszą dawkę.
Mniejszą dawkę ciosu w czaszkę.
Zapis wrażeń byłby nadzwyczajny.
Miguel jest bardzo na punkcie swojej polskości delikatny.
Tylko przesadza z dokładaniem fasoli do rosołu i bigosu.
Kiedyś albo przełknę te jego potrawy, albo mi na amen łeb rozwali.

[skaranie boskie]

Urocze są te śmierdzielki z domniemanych zaświatów.
Zakładam, że wrażenia zmysłowe były jednak rzeczywiste i stanowiły ciąg dalszy efektów specjalnych, jakie gwarantuje kuchnia Miguela.
Podziwiam odwagę w spożywaniu...

[biegnąca po fali]

[refluks]

Z tą emotikonką to co ja mam niby począć?

[Alicja Jonasz]

Odezwę się, to mnie zbesztasz ryzykuję... świat życia jest pełen absurdów, więc i pewnie śmierć nic innego nie ma nam do zaoferowania; kiedy czytałam Twój tekst, przyszedł mi do głowy Kawka i jego literackie sny

[refluks]

kiedy czytałam Twój tekst, przyszedł mi do głowy Kawka i jego literackie sny

Kafka.


Nikt przez te kilka lat na forach literackich nie poczynił dla mnie większego komplementu.
Kocham twórczość Kafki.
Na nim uczyłam się literatury i niemieckiego.
Dziękuję Ci, Alicjo.

[lczerwosz]

Pogranicze realu i schizy. Zaczynasz od tego słynnego tunelu, że nie ma, a to przecież, jak poród, tylko w drugą stronę. I mówisz, że sztynksi. W to akurat wierzę, bo niektóre funkcje życiowe działają po śmierci, a nikt nie udowodnił, że to tylko działanie komórek, a nie, na przykład, duszy, co się jeszcze nie oderwała całkiem i stale coś tam czuje. No i nie wiem, czy wszystko udało ci się wszystko dobrze spamiętać. I nie piszesz, z której strony piszesz. Styksu. Byłeś w zaświatach literatury na banicji. To pogranicze, taka border line. To chyba są jednak wrażenia ciekawe, niezapomniane, że tak powiem. Czy kazali oddać wszystkie zapiski?
A może to rzeka tak śmierdzi. Kąpiel błotna. Czy dobrze robi na cerę - nie wiem. Tylko błagam, umyj się. Na 8-smym jest łazienka, tylko dziś nie ma ciepłej wody, admin znowu wyjechał i musimy czekać.

[refluks]

...

[lczerwosz]

...

Co to jest.
Co ja mam z tym zrobić. Trzy kropki nie są zbyt komunikate.
A tekst był dobry. Szkoda, że nie skopiowałem.

[Alicja Jonasz]

Oczywiście, że chodziło mi o Franza Kafkę. Ech, ta moja dysleksja! Dzięki za poprawkę Kafka zajmuje poczytne miejsce w mojej biblioteczce.