zorbą rozpalę
dni powszednie i noce
pełne po brzegi ciał
niebieskich
słowa nauczę
szczerego uśmiechu
by rozświetlić
ślepy los
Safona wiedziała
jej ręce nigdy
nie dotkną nieba
delektowała się muśnięciem
morskiej bryzy
jak pocałunkiem
-
- Nasze rekomendacje
-
-
UWAGA!
JEŻELI JESTEŚ ZAREJESTROWANYM UŻYTKOWNIKIEM I MASZ PROBLEM Z LOGOWANIEM, NAPISZ NAM O TYM W MAILU.
[email protected]
PODAJĄC W TYTULE "PROBLEM Z LOGOWANIEM"
-
- Słup ogłoszeniowy
-
-
"Wszyscy, którzy zachowali ojczyznę, wspierali ją, pomnażali, mają wyznaczone w niebie określone miejsce, gdzie szczęśliwi rozkoszują się życiem wiecznym".
Cicero "De re publica"
JAK SIĘ PORUSZAĆ POMIĘDZY FORAMI? O tym dowiesz się stąd.
Oczywiście masz rację, ale wierszydełko, to już moja fantazja ... bo fantazja, fantazja jest od tego... tak mi się przypomniały Fasolki 
