empatia

[tabakiera]

oglądam film o tym
jak wszystko płynie
porywa
rwie się

i szarpiąc

łapię za myśli
jak dobrze
że nie ja
nie ze mną
nie u mnie
gdzieś dalej

leje
myśl lenia
po głowie

przeraża
zwiastując
koniec

[januszek]

na aktualny temat

sympatyczny tytuł ale czy naprawdę właściwy ,gdy tak mało o poszkodowanych a tak dużo o: myślach lenia

aaa już wiem
przekora.


hmmm ,
no to i czas na inny początek zapewne...

inspirujesz...

[tabakiera]

Tak, przekora.
Dzięki.

[januszek]

przed chwilą dostałem wiadomość ( nie jest sprawdzona) że jakiś bardzo empatyczny deweloper rozkopał koparą wał aby ochronić swe posiadłości , / kosztem zalania innych oczywiście/
.

, mam nadzieję że nie pod wpływem ... nie to niemożliwe, aby oni czytali nasze wiersze.

[januszek]

Tak, przekora.

muszę uzasadnić powyższą wypowiedź ,bowiem jestem raczej przeciwnikiem aby słowo (zwłaszcza pisane) było w opozycji (czytaj : przekorne) do myśli autora/autorki . Bywa że "słowo staje się ciałem".
ps.
Osobiście jestem obecnie rozbitkiem po 'potopie' na Beju. tam wszystko zostało zniszczone.
Tu jest strasznie tak cicho i spokojnie, że aż się zamartwiam czyżby 8 - me w stanie ewakuacji?

[tabakiera]

Ale gdzie w tym wierszu jest pochwała egoizmu?
Raczej ubolewanie nad myślą, która może się nasunąć.
Że fajnie, że mnie nie dotyczy.
I tyle.

[tabakiera]

Osobiście jestem obecnie rozbitkiem po 'potopie' na Beju. tam wszystko zostało zniszczone.
Tu jest strasznie tak cicho i spokojnie, że aż się zamartwiam czyżby 8 - me w stanie ewakuacji?

Chyba nie. Po prostu czas tego typu miejsc powoli mija. Poeci albo działają w realu, wydają tomiki, udzielają się na slamach, albo pokazują wiersze w mediach społecznościowych i zbierają lajki.

[januszek]

Ale gdzie w tym wierszu jest pochwała egoizmu?

Przepraszam, a gdzie w swych komentarzach zarzucałem Ci pochwałę egoizmu w utworze,
może przy kawie uzgodnimy
właśnie otrzymałem drugą wiadomość " Po prostu czas tego typu miejsc powoli mija" wygląda na to że jestem nie dzisiejszy...
ba nawet nie wiem co to: slamy... lajki a i może nie jestem poeta...

[tabakiera]

Tak to jest że słowem pisanym, nie ma jak kontakt bezpośredni.
Dlatego odchodzę powoli od komentowania, bo łatwo o nieporozumienia.

[eka]

Tak to jest że słowem pisanym, nie ma jak kontakt bezpośredni.

: ) Ze słowem pisanym chyba mamy kontakt bezpośredni, widząc je, czytając?
Bezpośredni kontakt na slamach, spotkaniach autorskich to mamy z Autorem, z jego głosem, poprawną (lub nie) dykcją, barwą głosu, często kulawą recytacją, nerwowym odczytem. Słowa mogą zyskać, mogą stracić energię i zrozumiałość. No ale to moje zdanie, gdyby każdy poeta miał umiejętności aparatu głosowego Czubówny czy Holoubka pewnie nie byłoby problemów:)

Empatia tutaj z perspektywy odwiecznego filmu: panta rhei. Wszystko płynie, wszystko się zmienia, oby powodziowa odsłona nie dotknęła mnie. Egoizm? A skądże. Po co mnożyć zło.
A "leń", czyli każdy li tylko z obserwatorów, może się wykazać niepustą a wymierną empatią.
We wszystkim, bo wszystko "tonie", kwestia czasu, przecież wystarczy zerknąć wstecz.
Niech ciut dłużej dobro płynie, wg mnie o tym piszesz.