tam, gdzie śpiew drozda przecina linię drzew

[abandon]

.
wilka instynkt ciągnie do lasu, jak mnie na bezkrwawe
łowy. w ciszy lepiej się myśli o plastiku na dnie oceanu.
twardo stanąłem na lądzie. widać świnię leśną z małymi
workami gruzu niczyjego, opadł jak pył z remontu ślepej
kuchni. teraz będzie leżał latami połowicznego rozpadu,

czekał na trzęsienie ziemi czy wielki wybuch, ale po co
komu z ogłoszenia ślepa kuchnia po remoncie bez domu.
a było tak pięknie w śpiewnych trelach drozda o leśnych
historiach. do czasu, aż zawisł w próżni po świerkowym
drzewie. wycięli z miejscem na wspólne gniazdowanie.

mają być deski na trumny, niech im ziemia będzie lekką.
w zamian lepiej uprawiać polany, same rosną jak grzyby
przez dzień. szybko ubywa lodowców do zmrażania, cóż
mówią, że winny klimat - można zbierać pieprz w runie,
rośnie temperatura lasu do samozapłonu. nie szkoda róż.
.

[tabakiera]

Płynnie się czyta ten tekst pełen goryczy.
O ochronie środowiska tyle się pisze i mówi, ba, nawet podejmowane są, moim zdaniem niekiedy rozpaczliwe, działania.
W szkołach program pełen treści wychowawczych i dydaktycznych.

No i co z tego?
A może jednaj jest jakich efekt, może byłoby gorzej bez edukacji?
Kto to wie?

Mieszkam w okolicy, która z zadrzewionej i przyjaznej powoli zamienia się w betonową pustynię
Argument - ludzie muszą gdzieś mieszkać.
Kontrargument - ludzie muszą czymś oddychać.

Najgorsze, gdy zniszczenia są skutkiem wyłącznie lenistwa, chytrości i wygody oraz braku dobrych szkieł korekcyjnych dla krótkowzrocznych.

[abandon]

Dzięki Tab:)
Właściwie mieszkam między lasami a rzeką, czyli teoretycznie żyć nie umierać, do czasu kiedy z ciekawości zerknąłem na zdjęcia satelitarne okolicy. Las stał się obwódką. Więcej polan niż drzew. Kiedyś można było się zgubić, teraz odnaleźć.
Jeden plus, że mniej wywożą śmieci do lasu, bo widać z daleka, ale i tak można spotkać kupki gruzu, czy innego Samsunga.
Pewnie, że jest lepiej, ale w takim tempie poprawy prędzej sąd ostateczny nas zastanie.
Na razie ujarzmiamy przyrodę, ciekawe kiedy trend się odwróci;)

[eka]

Od zabić drozda po płonące lasy.
Ale wplotłeś odniesień, niby tylko eko, a jakże literackie

Szacun.

[abandon]

Dzięki Eko, to nowy wypiek do tego wiszącego w ogrodzie tomiku;) Cieszy, że nie zjechałaś utworu za niedobór metafor.
Właściwie byłem ciekawy odbioru poetycko-skojarzeniowych wynurzeń. Coś ostatnio mnie ciągnie w stronę prozy poetyckiej, jeśli tak to można nazwać, ale nazwę zostawiam znawcom literatury;)

[eka]

lepiej uprawiać polany, same rosną jak grzyby
przez dzień.

Ta najbardziej przypadła. Prosta i celna.
Rozwój technologiczny jak ślepy zaułek. Kuchnia bez okien, wiadomo jakimi epitetami można ją definiować.
Mnóstwo tu metafor, dekorowanych ironią.
W kogo taka poetyka trafi? Przecież wiesz.

Proza poetycka? : ) No popatrz, kiedyś epika była pisana wierszem, a dzisiaj ma uciekać z wersów, ot paradoks. Czyli w sumie ten wiersz, gdyby został opublikowany, dajmy na to w średniowieczu, prozą by był : )
I to poetycką, patrząc na warsztat.

[abandon]

No pięknie, awansowałem do godności piewcy średniowiecznej prozy. Cóż za historyczny skok, czuję się wyróżniony;) Ostatnio, jak pamiętam, jeden znany poeta zapisał moją rymowaną odnogę do Młodej Polski, już wtedy poczułem się staro, a co dopiero na sabacie czarownic;) Dobrze chociaż, że Łysą Górę mam na rzut miotłą;)

Dziękuję za fachowo-pocieszający komentarz. Na Cię zawsze można liczyć, aż żal nie pisać

[eka]

Obczaj najbardziej awangardowe, liryczne odnogi z końca XX i XXI wieku (naszej ery!:) i problem zniknie

Na Cię zawsze można liczyć, aż żal nie pisać

Tak uroczo posłodziłeś, dzięki

[abandon]

Jaki tam problem, raczej akademickie rozważania.

A co do uroczego słodzenia, wesołe jest życie staruszka...
Ale to nie ja, nawet umrę młodo - koło setki;)

[eka]

Trzymam kciuki : )))