Listopad

[Alek Osiński]

Do dzisiaj żałuję, że nie przeczytałaś mi listu od Pawła
który masz po matce, a ona od swoich antenatów
i jeszcze daleko głębiej poprzez nieobecnych.
Miał swój czas, owszem, i nawet dzisiaj nie wygląda

na stary; ot arkusz papieru, który można znaleźć
w drodze do każdego miasta i zważyć w dłoni
jak to może wyglądać po latach, w których ucieczka
nie była możliwa, a jednak absorbowała jak nic

innego. Pamięć – teksty, które czytasz na powrót
żeby spotkać się w ich czasie przyszłym, gdy pociągają
czystą wizją, że świat na niby ukrył przed nami podpis
a prorok, wróciwszy do domu, oddaje ci własną

historię, przyjmując jedzenie przez okienko w murze
i wierzysz, że po drugiej stronie musi być tak samo
bo ten mężczyzna, nie tylko przez uprzejmość, milczy.

[eka]

Pamięć – teksty, które czytasz na powrót
żeby spotkać się w ich czasie przyszłym,

Bardzo ładne i celne złapanie w języku statusu przyszłości z perspektywy teraźniejszości tekstów, no, no... szacun.
Wiersz ma subtelną, spokojną melodię. I głęboką przestrzeń odwołań.
Wydaje mi się, że chodzi o list św. Pawła z Tarsu. Ale który? Ten do Koryntian z Hymnem o miłości? Patrząc, nie tylko na pointę, widać powiązanie z Agape.
Intrygująca jest w Twoim wierszu kobieta, spadkobierczyni listu od pokoleń, które go przechowywały, a raczej jego przesłanie.
Czysta wizja wiary, innego świata, do którego droga wiedzie przez umartwienia.
Listy jak liście spadają, listopad jest czysty, przejrzysty.

[Alek Osiński]

No właśnie, Ewo, nie wiem nawet o jaki list konkretnie chodzi
bo nie zostałem z nim zapoznany, jak wspominam w tekście,
ale może nawet nie chodzi o konkretny list, a o listy; zasadniczo
istotniejsza jest jednak chyba ta aura osobliwości i bliskości stworzona
przez sytuacje poczucia bycia osobistym adresatem przekazu
skierowanego, de facto, do bliżej nieokreślonego zbioru
odbiorców, no i wynikające z tego szczególne aspekty poznania...

Dzięki za podzielenie się uwagami. Pozdrawiam

[Marcin Sztelak]

Świetny tytuł i jak zwykle doskonale napisany wiersz.
Pozdrawiam.

[eka]

Dzięki za przybliżenie przekazu, Alku.
I tak, masz rację, ten aspekt poznania zapewnia utworom, a także ich autorom i adresatom, pełnię zaistnienia.

[em_]

Oczywiście, kolejny raz się nie zawiodłam na Twoim pisaniu.
Ciągle w dobrej formie
Pozdrawiam

[Alek Osiński]

Dzięki za komentarze. Pozdrawiam