abi

[biegnąca po fali]

Ja myślę, że nikt się o ten wpis nie pogniewal...

[eka]

Ufff... dzięki, Ewo:)
Miałam wyrzuty sumienia, ale liczyłam na poczucie humoru.

[tabakiera]

Ja myślę, że nikt się o ten wpis nie pogniewal...

A ktoś powinien?
Znowu coś przeoczyłam, ale focha mogę strzelić, co mi tam!

Bardzo jestem ciekawa przekazu Eki w tym wierszu.

[eka]

Nie foszaj:)
Jeszcze chwilę się wstrzymam. Mam nadzieję, że pamięć mi wróci albo okaże się, że to mini bezsens;)

[Alek Osiński]

w gorącym kubku z gorczycy i światła
podpowietrzna ekwilibrystyka
popisy liczb zespolonych

rozśmieszają do łez starego Tanatosa
licząc że się zapomni
nie podniesie do kwadratu Elizjum

w urojenie

liczby zespolone - liczby będące elementami rozszerzenia ciała
liczb rzeczywistych o jednostkę urojoną to znaczy
pierwiastek wielomianu czyli od zera do a+bi.

A wiec to by się zgadzało. Cyfry przekształcają się w słowo
a słowo w ciało. Tylko jak tu oszukać Tanatosa
który tylko dla zabawy udaje, że nic nie rozumie
zachowując się jak Grek na tureckim kazaniu? ; )

Fajne.

[eka]

: ) Uff... bełkot się nie napisał, dzięki, Alek.

Pozdrawiam:)



Liczba zespolona ----> z = a +bi
Liczby zespolone są rozszerzeniem liczb rzeczywistych.
Zbiór liczb zespolonych oznaczamy symbolem C (ang. complex number).
W zbiorze liczb rzeczywistych nie można wyciągać pierwiastków z liczb ujemnych.
W zbiorze liczb zespolonych można wyciągać pierwiastki z liczb ujemnych.
Pierwiastek (parzystego stopnia) z liczby ujemnej jest tzw. liczbą urojoną i zapisujemy go za pomocą jednostki urojonej i.
Liczbę i definiujemy tak:
i2(do kwadratu) = −1

Pierwiastek (parzystego stopnia) z liczby ujemnej - liczba urojona, tu: urojenie - metafora śmierci w konwencji mitu.

[tabakiera]

: ) Uff... bełkot się nie napisał, dzięki,

Nikt nie napisał, że bełkot.
Dla mnie będzie niezrozumiałe, bo ja nie mam pojęcia o matematyce na wyższym poziomie.
Zatrzymałam się na prostych algorytmach, tabliczce mnożenia itp.
Mój rozum nie ogarnia tajemnic Królowej Nauk, pogodziłam się z tym i tego nie ukrywam.
Nawet łopatologiczny wpis Alka nie bardzo mnie ratuje.

Czy, w związku z tym, że tekst może być czytelny dla małej grupy osób, traci sens istnienia?
Czy jeśli fizyk napisze o fizyce jądrowej, a historyk o wojnie na polach Legionowa, to zaraz kosz?

Moim zdaniem nie.
Bo przecież jeśli coś jest dla wszystkich, pachnie komercją.
A zapach komercji to nie jest cudowny.

Sobie wypiję, może wtedy ogarnę.
Po lampce dla wszystkich.
A kto ma racje, ten stawia kolację.

[eka]

Generalnie chodzi o to, aby nie stać się liczbą urojoną, czyli pozbawić tytuł tej "i". Zatem tak manewrować, aby nie przekształcić się w liczbę ujemną, z której wyciąga się pierwiastek kwadratowy. Ekwilibrystyka w metaforze bytu liczbowego.
: )