w niewypowiedzianym powietrzu nie ma miejsca na tlen

Wiadomość

biegnąca po fali · #1 Post autor: **biegnąca po fali** » 04 cze 2018, 22:40

droga niebezpieczniue zakręca wznosi się to znów opada
pociągając za sobą domy

nie patrzeć w dół
nie dziś
we wszystkich kałużach taplają się księżyce
mogą wyprowadzić i zgubić na prostej

uważaj

nie patrz w dół tym bardziej w górę
ostatni wisi nad miastem
wędrująca po niebie obietnica albo groźba

gdy między nami morze
idealnie martwe
żadnych ryb tylko kamienie

mamy ich pełne dłonie i usta
odmawiają krzyku

Agnieszka R. · #2 Post autor: **Agnieszka R.** » 04 cze 2018, 23:17

Ładnie, ale dopowiadasz na koniec wystarcza po martwym kamienie w ustach

biegnąca po fali · #3 Post autor: **biegnąca po fali** » 05 cze 2018, 08:49

trudne dzieciństwo pisze: ↑
04 cze 2018, 23:17
Ładnie, ale dopowiadasz na koniec wystarcza po martwym kamienie w ustach

Czy ja wiem... Moim zdaniem, to nie jest dopowiedzenie.
Ale ja się nie znam.

Dzięki.

Marcin Sztelak · #4 Post autor: **Marcin Sztelak** » 05 cze 2018, 12:12

Żadne tam dopowiedzenie, raczej świetne spuentowanie bardzo dobrego wiersza. Niebezpiecznie - literówka się wkradła.

Pozdrawiam.

Agnieszka R. · #5 Post autor: **Agnieszka R.** » 05 cze 2018, 18:51

Już tytuł jest dopełnieniem puenty, po co odpowiadać z tym nie krzykiem. Ale oczywiście jest różna wrażliwość czytelnicza. O kamieniu ładnie pisała Pani Szymborska i nie tylko ona. Autorka niczego nie zmieniła, skoro uznała za sluszny ten bezkrzyk to ja już nie będę się wymondrzac:)

#6 Post autor: **tabakiera** » 05 cze 2018, 19:09

Na mój gust tekst przedramatyzowany na maksa.
Ciekawy tytuł, dobry zabieg z księżycami.
Potem wtórne Morze Martwe, ryby i kamienie.
Ostatnie strofa to gwóźdź do trumny, jest tak rozpaczliwa, że aż wpada w groteskę.
Myślę, że nie jest to zabieg celowy.

Rozumiem - surrealizm.
Rozumiem - współczesność.

Oczywiście, tekst nie jest gniotem, Ty gniotów od dawna nie piszesz.
Jednak stawiam go na niskiej półce wśród Twoich.

Zastanów się, jak usta mogą odmawiać krzyku, gdy są w nich kamienie.
Raczej nikt ich o zdanie nie pyta...
Wiem, efektownie i dramatycznie to brzmi.

Dwie ostatnie strofy psują wiersz.

witka · #7 Post autor: **witka** » 05 cze 2018, 20:44

Bardzo ładnie.

Alek Osiński · #8 Post autor: **Alek Osiński** » 06 cze 2018, 00:25

https://www.youtube.com/watch?v=Sd42N-FdnOQ

#9 Post autor: **eka** » 06 cze 2018, 22:11

Beztlenowe Niewypowiedziane Powietrze - nośna w znaczenie metafora. Duszenie się w kamiennym milczeniu.
Bardzo mi podeszła ta nierówna w biegu droga... pociągająca za sobą domy. Świetny film wyświetlił się w głowie. Szacun.
Kierunek - jak sugeruje peel - tylko na wprost, bez upadków i uniesień. Ale nie można ominąć morza martwego jak pospolitej kałuży.
Liryk niełatwej drogi.

biegnąca po fali · #10 Post autor: **biegnąca po fali** » 06 cze 2018, 22:56

Alku, Ewo - dziękuję:)