Ballada z klimatem

[bonkreta]

Bo zima, proszę państwa, oto zima.
To przecież nie sensacja, ni eureka,
że stary płaszcz przez ramię przewiesiła -
biały, jakby nie był używany, jakby czekał.

I rzuca nam ten płaszcz, ot, wprost pod nogi,
powtarza, że zostawiać trzeba ślady.
A mróz za bary chwyta i nie puszcza,
aż chucha w dłonie człowiek bez rękawic.

Nim spłynie, jeszcze trochę nam pobieli;
zaskoczy, jak co roku, brać drogowców.
Powiemy: - Przecież taki mamy klimat,
że trzeba, odśnieżając, giąć kręgosłup.

Bo przecież przed czymś trzeba schylić głowę
w tych czasach, w których nie ma już świętości.
Są święta, by doczesnym się nacieszyć
i zakląć: - Kiedyś, kur...tka, było prościej.




.

[Leon Gutner]

Oczywiście że kiedyś było prościej .
Zima winna się cieszyć że się pisze o niej takie wiersze .

Z uszanowaniem L.G.

[bonkreta]

Miło mi, Leonie. Dziękować.