Na przekór

[Leon Gutner]

( „ … obejrzę się, poszukam cię, i już nie odnajdę … „ )


Przeszłaś przez deszcz szybko jak wiosna
rozmyte krople
tylko ty ostra

liście wśród drzew mokro zielone
kwiatami marzeń
czas zdobił koniec

a ty przez deszcz jak powiew wiatru
burzowych błysków
sączy się sacrum

katar i chłód niejasny kaszel
zawroty głowy
wieża poddasze

zapach i mgła wilgotnej ziemi
smakuje całkiem
jak chleb powszedni

każdego dnia mokniesz bo żyjesz
w gęstych kałużach
brnę aż po szyję

ty byłaś deszczem ja parasolem
dziś ani kropli
coraz
mniej
boli

[Lucile]

Przeszłaś przez deszcz szybko jak wiosna
rozmyte krople
tylko ty ostra

W Starym Testamencie, w Księdze Judyty wyczytać możemy takie zdanie:
Bóg ukarał go i oddał w ręce kobiety

Z melancholijnym uśmiechem i przyjemnością oddałam się lekturze tego deszczowego wyznania nieco przeziębionego peela.

katar i chłód niejasny kaszel
zawroty głowy
wieża poddasze

Prawie każdy ból z czasem łagodnieje

ty byłaś deszczem ja parasolem
dziś ani kropli
coraz
mniej
boli

Nie ma czego żałować, przeżyte wspólnie chwile zawsze mogą wydać owoc, choćby w postaci takiego wiersza.

Pozdrawiam
L

[Leon Gutner]

Dziękuję Lu .

Z uszanowaniem L.G.

[EdwardSkwarcan]

Ciekawie

[eka]

Rytmicznie, lirycznie, perełka nie do rozmycia:)

[Leon Gutner]

Dziękuję miło za pozytywne odbiory .

Z uszanowaniem L.G.