igokracja

Wiadomość

biegnąca po fali · #1 Post autor: **biegnąca po fali** » 18 paź 2018, 23:53

chcieli nas rozgryźć
ale od czego jest pestka
stawiła opór
zazgrzytało aż poleciały iskry
tak spłonął stos
czarownicy nie doprowadzono na czas

przyszła za to zima
i zamarzło nawet światło ślizgające się po wodzie
słońce później księżyc
przechylił się pod ciężarem spojrzeń

czarownica śpi
przykryta kołdrą ze śniegu
w zeszłorocznych liściach na wznak
nad głową Wielki Wóz
gotuje się do drogi

już czas
coś się wieszczy rośnie pod koszulą
serce
owinięte szmatą

Marcin Sztelak · #2 Post autor: **Marcin Sztelak** » 19 paź 2018, 23:47

Bardzo dobry ze świetną puentą.

Pozdrawiam.

biegnąca po fali · #3 Post autor: **biegnąca po fali** » 20 paź 2018, 11:59

Dziękuję.

Tomasz Gil · #4 Post autor: **Tomasz Gil** » 20 paź 2018, 17:18

Dobry wiersz, nie poznaję Autorki

Pozdrawiam.

Agnieszka R. · #5 Post autor: **Agnieszka R.** » 20 paź 2018, 19:17

Bardzo dobry tekst, aż zazdroszczę puenty, że też to nie ja na to wpadłam, świetny:) i klimatyczny i ten końcowy gałgan bardzo, bardzo mi się podoba:)

#6 Post autor: **eka** » 21 paź 2018, 18:46

Inna od poprzednich konstrukcja wiersza, bo wersy krótsze, zamykające jedynie cząstki zdania. Poszatkowane frazy, które tworzą wyrazisty rytm, jakby z oddawanych strzałów. Kanonada, zaiste.
Jak powiązać twardość pestki z wieszczeniem czegoś albo gwiazdozbiorem?
Wiersz stawia mi opór. Za dużo tropów.
Efektowna pointa, ale koszula czasem jak szmata, więc mi metafora uciekła.

To kupuję bez marudzenia:

biegnąca po fali pisze: ↑
18 paź 2018, 23:53
księżyc
przechylił się pod ciężarem spojrzeń

czarownica śpi
przykryta kołdrą ze śniegu
w zeszłorocznych liściach na wznak
nad głową Wielki Wóz
gotuje się do drogi

: )

biegnąca po fali · #7 Post autor: **biegnąca po fali** » 21 paź 2018, 20:02

Ewo - zepsulas mi metafore

A tak serio... szmata szmacie nierówna...
Dzięki.

Tomku, trudne dzieciństwo - dziękuje.

gal.a · #8 Post autor: **gal.a** » 21 paź 2018, 22:30

Powrót do początków, w każdym razie przeczytało się płynnie, bez błądzenia po labiryntach metafor

Tak mi się skojarzyło z zabawą "stary niedźwiedź mocno śpi", więc ciii - śpi czarownica i nie budźmy jej,
ale czy uda się długo kneblować serce, gdy krew się burzy?

biegnąca po fali · #9 Post autor: **biegnąca po fali** » 11 gru 2018, 20:44

Dziękuję, gal.u:)

Nula.Mychaan · #10 Post autor: **Nula.Mychaan** » 11 gru 2018, 21:13

biegnąca po fali pisze: ↑
18 paź 2018, 23:53
chcieli nas rozgryźć
ale od czego jest pestka
stawiła opór
zazgrzytało aż poleciały iskry
tak spłonął stos
czarownicy nie doprowadzono na czas

przyszła za to zima
i zamarzło nawet światło ślizgające się po wodzie
słońce później księżyc
przechylił się pod ciężarem spojrzeń

czarownica śpi
przykryta kołdrą ze śniegu
w zeszłorocznych liściach na wznak
nad głową Wielki Wóz
gotuje się do drogi

już czas
coś się wieszczy rośnie pod koszulą
serce
owinięte szmatą

Puenta rewelacyjna, jednak nie wszystko mnie przekonuje.
Podoba mi się ta metafora z pestką i rozgryzaniem, ale nie wiem czy akurat w tym wierszu.
Według mnie wiersz przez to trochę traci na spójności.
Sorki Biegnaca