Justyna

[Agnieszka R.]

noszę na dłoniach Justynę;
szczyt brzucha próbuje sięgnąć nieba,
z pępka rozwija się nasturcja - obrasta.
nabrzmiewają czerwone krople rosy. świt.

Justyna: złe podwórko z kurzymi łapkami,
wokół pępka i sutków kwitną blizny,
zabudowania mówią, szepczą mury, dymią pogorzeliska:
to dobrze, że rodzice przysłali cię na korepetycje. czternaście lat. śliczne cycuszki.


zdziera z włosów nadpalone zapałki, zmywa krew,
zakłada czerwoną dziecinną czapkę z koralikami.
w przedwczesne zmarszczki, niczym piłę w drewno,
zanurza drobne palce -
z czasem przeszła po sobie
nauczyła się:
fuck off

[witka]

fuck off świadczy, że zasiliła szeregi wojujących derwiszek.

[Agnieszka R.]

Skoro to zobaczyles...

[Marcin Sztelak]

I to jest bardzo dobry wiersz. I swietna puenta.

Pozdrawiam.

[mirek13]

I ja uważam, jak Marcin.
Może trzeba było na początku oddzielić ziarno od plew, autorze?
Bo różnica w poziomie aż kłuje w oczy.

[Agnieszka R.]

Marcin, Mirku dziękuję Wam bardzo za czytanie i podzielenie się opinią.

[eka]

z czasem przeszła po sobie
nauczyła się:
fuck off

Wiersz z górnej półki. Uruchamia współczucie oraz pozwala cieszyć z treści pointy.
Brawo!

[Agnieszka R.]

Eka bardzo, bardzo dziękuję tylko tyle mogę odpowiedzieć ))

[Alek Osiński]

Są tu ciekawe, sugestywne obrazy, szczególnie na początku
ale im dalej tym bardziej wydaje mi się ten wiersz ustawiony
pod z góry założone "osądy". Próbuje coś czytelnikowi
udowodnić, narzucając wnioskowanie - a ja akurat za tym nie przepadam.

No i puenta, dosyć trywialna jednak.
Sorki, mnie nie przekonał. Pozdrawiam.

[Agnieszka R.]

Można i okrężną droga, zaproponujesz coś?