• Nasze rekomendacje
  •  
    UWAGA!
    JEŻELI JESTEŚ ZAREJESTROWANYM UŻYTKOWNIKIEM I MASZ PROBLEM Z LOGOWANIEM, NAPISZ NAM O TYM W MAILU.
    [email protected]
    PODAJĄC W TYTULE "PROBLEM Z LOGOWANIEM"
     
  • Słup ogłoszeniowy
  •  
    "Wszyscy, którzy zachowali ojczyznę, wspierali ją, pomnażali, mają wyznaczone w niebie określone miejsce, gdzie szczęśliwi rozkoszują się życiem wiecznym".
    Cicero "De re publica"



    JAK SIĘ PORUSZAĆ POMIĘDZY FORAMI? O tym dowiesz się stąd.
     

Polowanie na jednorożca

ODPOWIEDZ
Wiadomość
Autor
Marcin Sztelak
Posty: 5196
Rejestracja: 21 lis 2011, 12:02

Polowanie na jednorożca

#1 Post autor: Marcin Sztelak » 04 lis 2018, 16:42

Na końcu
była poezja dwuskładnikowa, poczęta
od liryki.
Niedokończona z braku światła
w dolnych warstwach.

Nocnego powietrza, którym nikt
nie oddycha.
Można je tylko przechowywać
w ołowianych butelkach.

Rezerwa na czas zaćmienia gwiazdozbiorów
widocznych z drugiej strony miasta.
Gdzie tymczasowi mieszkańcy
księżyca sadzą nienarodzone słowa.

Obrodzą na czas puenty, uparcie ciążąc
ku prozie zapisanej wierszem.
Na początku.

gal.a
Posty: 142
Rejestracja: 01 maja 2017, 23:12

Polowanie na jednorożca

#2 Post autor: gal.a » 06 lis 2018, 22:15

Skusił mnie jednorożec, bo tak jak gwiazdka z nieba jest nieuchwytny.
Skoro jednorożec to musi być tęcza (taka obecnie moda).
A w wierszu wszystko poszarzone, ciężkie, przyziemne (chociaż księżycowe). Nie da się złapać w nim ulotnej liryczności.
Mimo to, zabawa w gonienie króliczka (jednorożca) w najlepsze trwa, bo nie wiadomo jak to z poezją jest (albo, może nawet, powinno być).

ODPOWIEDZ

Wróć do „WIERSZE BIAŁE I WOLNE”