palec

[Tomasz Gil]

Zbigniewowi Herbertowi

najdziwniejszy jest Chrystus kiedy się waha
jedna ręka przybita do krzyża
druga wzniesiona w geście triumfu
pan Jezus waha się

widzi człowieka któremu bije zegar
już dusza opuściła ciało
i czeka niepewna nad czołem
na wyrok potępienia lub chwały

waga uczynków kieruje do piekła
ale serce jego dobre
było lecz czas niepewny
w grzechu zamknął wolę

Chrystus palec wzniesiony ku niebu
opuszcza ku jałowej ziemi
pamięta karę skazanego Barabasza i
otwiera bramy piekła

wstydzi się teraz tej chwili słabości
kiedy prawo niemal złamał
chcąc darować grzechy w serce czyste patrząc
sprawiedliwość jedna jest:

za winę kara
palec w dół

[Marcin Sztelak]

Przedostatnia zwrotka zdecydowania do przeredagowania (nawet usunięcia) i jeszcze pare poprawek by było, ale i tak dobry wiersz.

[Tomasz Gil]

Może i przedostatnia do przeredagowania, na pewno nie do usunięcia. Daje kolejną płaszczyznę odbioru tekstu. Pozdrawiam, Marcinie.

[gal.a]

Czyżby Chrystus był tak małostkowy, pamiętliwy i bezduszny?
W końcu był człowiekiem.

Bardzo dobry początek, później trochę "odpływa", ale wiersz jest czytelny. Z puenty wyrzuciłabym karę.

[eka]

Wina i kara.
Niewiara w sprawiedliwość wybaczającą, a zapowiadaną. Bardzo skomplikowany problem. Czym Bóg może usprawiedliwić winę zbrodniarza?
A gdzie prosta logika, zawiniłeś - odpokutujesz, mówi treść wiersza.
Dedykacja odsyła do tomiku Elegia na odejście.
Chrystus i Barabasz oczyma świadka wydarzeń w Jerozolimie. A także może do Domysłów na temat Barabasza.
Zbrodniarz zyskał wolność, a Chrystus:

został sam
bez alternatywy
ze stromą
ścieżką
krwi

Czy wybór Żydów ma (już po śmierci Barabasza) sankcjonować Bóg?
Nie, twierdzi podmiot w wierszu.
Bogom nie obca jest ludzka sprawiedliwość.

[Tomasz Gil]

gal.a - zastanawiałem się nad inną puentą, ta psuje rytm.
Pozdrawiam.

eka - ludzka sprawiedliwość na pewno jest inna, niż boska. I tu się przejawiać ma bunt peela: Bóg ustanawia własne prawa, do których sam się nie stosuje. To też trochę dyskusja z Herbertem, z jego poglądami, szczególnie z innej serii: "Pan Cogito" - Niestety jesteś drugą osobą, która zwróciła uwagę na dedykację. Melodyka i pierwszy wers odnosi się do wiersza "Nike która się waha". To szkolna lektura (przynajmniej była), Herbert ginie wśród piszących wiersze. Niestety.
Dzięki za obszerny komentarz.
Pozdrawiam.