koniec sezonu

[mirek13]

Niemniej mój stosunek się nie zmienił.
Idź już się kaskadą spuścić gdzie indziej.

[biegnąca po fali]

Komentowalam już gdzie indziej, ale z przyjemnością zrobię to jeszcze raz. Oszczędność słów robi swoje. A ich dobór świadczy o niezwykłej wrażliwości jak również świadomości Autora. I to nie tylko poetyckiej. Każdy wers dosłownie wali po głowie. I tak ma być. Tak lubię.

Szacun.

[mirek13]

Witaj mknąca nad falami.
A tu się nienawidzi wiersza.
Jak można nienawidzić wiersz?
Zapewne o autora chodziło.
Poszedłem w stronę maksymalnej oszczędności słowa.
Niestety, trafił się oszczędny mózg.
Dzięks.

[biegnąca po fali]

Nienawiść, to ostatnio popularne uczucie.

[mirek13]

Przesadzasz.
My się tu wszyscy kochamy.

[biegnąca po fali]

O! Doprawdy?! Umknęło mi widoczne...

[mirek13]

Może ja jestem miszczunio we wzbudzaniu uczuć pozytywnych, natychmiast łączonych z negatywnymi?
Kurczę, a jeszcze może na dodatek umiem pisać poezję i prozę?!
Czysta katastrofa się zbliża.

[skaranie boskie]

Trudne dzieciństwo, masz prawo wyrażać się o wierszu niepochlebnie. Tego nie odmawiamy tu nikomu.
Jednak ta wypowiedź:

mam nadzieję , że Ci przejdzie chęć do pisania takich głupot:) zresztą odnośnie wierszyka twego, po kiego chuja w ogóle o nim rozmawiać?

nieco odbiega pd przyjętych tutaj standardów.
Będę Ci wdzięczny, jeśli w przyszłości powstrzymasz się od stosowania w komentarzach słów zbliżonych ładunkiem emocjonalnym do podkreślonych. Gdyby ta przestroga okazała się nieskuteczna, pozwolę sobie potraktować Cię inną, znacznie bogatszą w treści.

[gal.a]

Na zaś? (nie wiem, jak bardzo jest potrzebne)

Czas waży - sam w sobie, albo waży - ciekawe co (uczynki, myśli, słowa - można wiele podstawić).
W każdym razie, czuć tę wagę, bo nie ma nas, więc są tylko jednostki(?)
Nie wiem, czy to dobrze (dla wiersza), że sny obrosły pajęczyną, ale widocznie nie było innych rekwizytów pod ręką
No i puenta - coś pomiędzy świętą prawdą a tyż prawdą.
Trochę sobie poćwiczyłam wyobraźnię, chociaż poszło jak po sznurku

[mirek13]

No i git, gal.a.
Bo jest, jak jest.
Reszta po sznurku.
Tu już wiersza o sobie napisać nie można, bo się ziomale mundre zlatują z filozofią kmiotów bosych?
A jam prosty ludź.
Pomiędzy tym prostactwem słownym jest wszystko, com chciał powiedzieć.
Jak to w prymitywnej poezji się zdarza.