Zbicie z pantałyku

[Marcin Sztelak]

Co ja tam wiem
zlizując świeży śnieg z przygodnie
spotkanych okien.

Smakuje jak krew
– w końcu mieszkam na manowcach,
gdzie nikomu się nie chce
wodzić. Szczególnie na pokuszenie.

Zresztą wszyscy potępieni trzymają
zbawionych za ręce, tańcząc w kółeczko.
Skoczna melodia.

Tylko to zupełnie inna historia,
dotycząca tajemnic.
Życia przed i po śmierci.

Teraz zupełnie bez związku:
Jesteś wierszem, najlepszym
jaki mnie spotkał.
W piekle, niebie oraz pomiędzy.

[eka]

Zbić z pantałyku? Czym? Pointą?
Bardzo ładna:)

[witka]

Dobry.