Piętro niżej
Łokieć tkwi w kracie obrusu,
słońce szkic ogołociło z ciemności,
lecz nade mną klosze żyrandola,
białe jak mleko, z paskiem złota.
Znów tam się buja moja głowa,
wargi zliczają zaschłe szepty.
Jedynie płomień się wyszczerbia
jak trącone mocno ramię;
drażnią tylko sploty tkanin,
gasną w pustych rękawiczkach.
-
- Nasze rekomendacje
-
-
UWAGA!
JEŻELI JESTEŚ ZAREJESTROWANYM UŻYTKOWNIKIEM I MASZ PROBLEM Z LOGOWANIEM, NAPISZ NAM O TYM W MAILU.
[email protected]
PODAJĄC W TYTULE "PROBLEM Z LOGOWANIEM"
-
- Słup ogłoszeniowy
-
-
"Wszyscy, którzy zachowali ojczyznę, wspierali ją, pomnażali, mają wyznaczone w niebie określone miejsce, gdzie szczęśliwi rozkoszują się życiem wiecznym".
Cicero "De re publica"
JAK SIĘ PORUSZAĆ POMIĘDZY FORAMI? O tym dowiesz się stąd.
Piętro niżej
-
eka
- Posty: 18451
- Rejestracja: 30 mar 2014, 10:59
Piętro niżej
Wiedz, że każdorazowo wybijasz mnie z codzienności. Przenosisz w wymiar... nie potrafię go nazwać.
Dziękuję.
Dziękuję.
-
lczerwosz
- Posty: 9449
- Rejestracja: 31 paź 2011, 22:51
Piętro niżej
Zastanawiałem się nad postacią liryczną, która to wszystko opowiada. Zwyczajnie, beznamiętnie, choć o emocjach. Jakby już o przeszłości. Przestrzeń liryczna ograniczona do piętra, zapewne w bloku. Zamiast bujania w obłokach, trzeba uważać na sufit i lampę z abażurem. Napisałem, że to może o przeszłości, z tego by wynikało, że PL mieszkał na parterze, a teraz pod ziemię, takie to piętro niżej by było.