Droga - z cyklu "Za drzwiami"

[Lucile]

droga 2.jpg

akryl, suchy pastel na podłożu malarskim, 40 x 50 cm
sierpień - wrzesień 2018

tam gdzie bursztynowe słońce do snu się kładzie
wzgórza wypiętrzają się poduszkami
watr sznuruje moskitierę ciszy
sacrum obejmuje władzę

czy dlatego pozostaniesz za drzwiami
że mierzi cię ten spokój mnisi

[tabakiera]

Ja w tym obrazie to widzę ponętną kobietę, a nie spokój mnisi.
Chyba, że mnisi lubią taki spokój.
Patrząc od dołu w górę: suknia, dwa zielone wzgórza to opadające rękawy, spory dekolt, słońce to złota broszka między piersiami, potem odkryte ramiona, gibka szyja oraz głowa z ciemną czupryną i w fantazyjnym kapeluszu obszytym czerwonym puszkiem. Droga to wstęga przepasana w talii.

PS: Nawet czarne oko widać i spiczasty nos.

[Lucile]

Ja w tym obrazie to widzę ponętną kobietę, a nie spokój mnisi.

Dorotko,
oczy mi otwierasz na to całe moje pacykarstwo!
Maluję antropomorficzne drzewa, kwiaty, to może (ręka pamięć zachowała) i malują mi się (bezrefleksyjnie) antropomorficzne krajobrazy?

Nawet czarne oko widać i spiczasty nos.

Widzisz damę kapeluszu, szarfą przepasaną, o ostrym nosie?
To pewnie dlatego wymyślnym strojem stara się odwrócić od niego uwagę.
Kusi, wciąga, kłamie?

A myślałam, że poruszyłam odwieczny motyw drogi. Drogi do uniwersum, ale także drogi do siebie.
Powinnam się cieszyć, bowiem Ty zinterpretowałaś go ciekawiej.

Czy przypadkiem nie dostrzegłaś także pantofelków Dorotki?
Bo przede mną, pozbawioną wyobraźni (tuszę, że tylko chwilowo) ta kusicielka się ukryła, no, może nie do końca, bo rzeczywiście prezentuje, ba, bije po oczach push up-em w kolorze zielonym.

Dziękuję, pozdrawiam i miłego tygodnia życzę
L


Ps. a co tam sobie za murami myślą mnisi - chi lo sa?

[tabakiera]

Widzisz damę kapeluszu, szarfą przepasaną, o ostrym nosie?
To pewnie dlatego wymyślnym strojem stara się odwrócić od niego uwagę.
Kusi, wciąga, kłamie?

Dokładnie tak.

Czy przypadkiem nie dostrzegłaś także pantofelków Dorotki?

No coś Ty, suknia za długa.

oczy mi otwierasz na to całe moje pacykarstwo!

Nic nie wspomniałam o pacykarstwie, podoba mi się ten bajkowy, nieco straszny obraz.
Coś jakby wersja Baby Jagi albo kobiety fatalnej.
Tylko do mnisiego spokoju nijak mi nie pasuje...
Choć moze być alegorią powołania, które niesie za sobą wiele pułapek.

Naprawdę nieświadomie namalowałaś tę kobietę?
Bo ja ją widzę bardzo dokładnie...

[Lucile]

Naprawdę nieświadomie namalowałaś tę kobietę?
Bo ja ją widzę bardzo dokładnie...

Tak, naprawdę, chociaż dopiero tedy, kiedy już namalowałam zachodzące słońce pomiędzy pagórkami, zobaczyłam, że:

bije po oczach push up-em w kolorze zielonym.

Jeszcze raz bardzo dziękuję, serdeczności
L