"Bob Budowniczy"

[Strood]

Pani Stasiu
dawno temu z dynamitem w garściach
podczas zebrania z dyrekcją
spytałem dlaczego w narzędziowni
nie ma kilofów którymi zbudowano
piramidy kolej do Władywostoku
narzędzi wymagających tylko
przepływu czynnika ludzkiego

po tygodniu bez znajomości języków
wysłano mnie na kontrakt zagraniczny
myślałem że jak Lenina ze Szwajcarii do Petersburga

bo kiedy w Bad Schandau już po odprawie celnej
wrzuciłem do skrzynki kupioną
na peronie widokówkę Szwajcarii Saksońskiej
zainteresowała się mną STASI
czy to jakaś nieodpruta dotąd rodzina

nie byłem nawet przykrywką kiedy stawiali
na Bolka z Gdańska
jako typer odbierałem wygrane
w wojewódzkim oddziale totalizatora
oficer prowadzący nie musiał się fatygować

[eka]

Czytam trzeci z kolei wiersz wklejony szóstego listopada, niedługo pobijesz pewien rekord już tu niepublikującego grafomana xd
Hm, Witka (sorry że nowego nicku nie używam, zwracając się do Ciebie), zaczynam rozumieć powiązania treści Twoich wierszy z tytułami. Życie ich podmiotów było jak film, więc spoko. Nie ma czego zazdrościć fikcyjnym postaciom i niesamowitym fabułom, nie? : )

Ten tekst z poezją nie ma nic wspólnego, ot, zapis w postaci wersów.
Gdy z nich zrezygnujesz, powstanie kawałek wspomnieniowej prozy.

[Strood]

nie zrezygnuję tak jak z białej kiełabasy,

tekst jest metaforą

[eka]

Metaforą jest nasiąknięta mowa potoczna od wieków, choćby takie frazeologizmy.
Okey, ja poezji tu nie czuję, ale może to tylko ja.
Sorry.

[Strood]

wolno, nie czuć

[Strood]

Eko,
dodałem metafor deko.

[eka]

Szczerze, to nie pamiętam w 100% oryginału, więc nie porównam.
Clou leży w czymś innym. Emocje i przedstawione czyny są mi zwyczajnie obce albo nie wyłapuję ich w tekście. Nie przejmuj się, żaden ze mnie fachowiec, ot interpretator - amator.