wiem

Wiadomość

#1 Post autor: **eka** » 10 wrz 2018, 19:08

czemu wciąż biegnę niewygumkowaną dróżką zaciskając zęby
wśród gipsowych murzynków łabądków krasnali sarenek
a jakże – obficie paćkanych bawarskim różem

bo na samym jej (kuźwa – dopiero!) końcu jest
tych kilka ogrodów syconych prostotą i energią trzeciej kosmicznej
jak heroina wciągają w swoją krystaliczną orbitę a ja żebrak

na kolanach proszę o choćby robaczywe jabłko
pod furtką ich słowa

#2 Post autor: **tabakiera** » 10 wrz 2018, 22:10

Ewo, a nie da się na skróty?

Rozumuję, że niewygumkowana (pozbawiona samokrytyki oraz krytyki fachowców) to grafomania.
Tzw. kultura masowa.
To, czym nas karmią w mediach (programy dla mas, pod publikę, dla zarobku).
To wszelkie imprezy masowe (może jedna na dziesięć trzyma poziom, ale wtedy mało uczestników).

Róż i gips się podoba, niestety.
A nawet kształtuje gusta.

Na końcu człowiek dochodzi do prostego skarbu.
Może wtedy, gdy odejdzie od tłumu i zacznie myśleć własnym umysłem.
Gdy gips się rozsypie, a stara taśma zaskrzeczy.

Z tymi kolanami to trochę rozpaczliwie pojechałaś, ale może tak trzeba.

PS: Niektórzy to nawet na starość sztuczne kwiatki i disco polo live...

AS... · #3 Post autor: **AS...** » 10 wrz 2018, 22:22

szacun Eka, to genialne
nie wiem dlaczego - przypomniała mi się żarliwa modlitwa Antonia Salieriego;
zdawał sobie sprawę z talentu Mozarta - więc prosił o jeden kawałek, którym mógłby się zrównać z Amadeuszem;
owszem, dostał
robaczywe jabłko pod furtką jego muzyki
ale
nie bądźmy zachłanni

AS... · #4 Post autor: **AS...** » 10 wrz 2018, 22:57

https://www.youtube.com/watch?v=-ciFTP_KRy4

#5 Post autor: **eka** » 11 wrz 2018, 16:04

Przemądry AS...ie, doprawdy nie wiem, skąd to Twoje historyczno-filmowe skojarzenie z moim tekstem, pewnie zagrało coś w Twej duszy, pamięci? Nie mi rozstrzygać.
Ja tym wielkim talentom składam hołd i proszę o więcej ich słów, nawet mniej porażających, pisanych niedbale, w pośpiechu, bo wiem, że ich Myśl nawet w mniej sprawnych frazach mnie nakarmi.
BTW, nigdy nie widziałam Twojego komentarza pod ich tekstami.
Zapewne inne orbity nas wciągają:)

________
Doroto, nawet nie pomyślałam o rozszerzeniu zasięgu gipsowych ozdóbek poza teksty, wielkie dzięki, masz rację.

tabakiera pisze: ↑
10 wrz 2018, 22:10
Z tymi kolanami to trochę rozpaczliwie pojechałaś, ale może tak trzeba.

Tak z serca się wyrwało, no wiesz, niekontrolowanie.
:kofe:

tabakiera pisze: ↑
10 wrz 2018, 22:10
Ewo, a nie da się na skróty?

No nie da się, Tab. Tzn. za pierwszym razem, w nowym miejscu, niestety trzeba otworzyć posty, aby się przekonać: krasnalek czy heroina:)

AS... · #6 Post autor: **AS...** » 11 wrz 2018, 16:52

muszę Ci szybko odpisać bo u mnie już grubo po 23
i nie chcę nadużywać gościnności domu w którym jestem,
więc konkretnie:

pierwsza strofa to początki poetyckiej kariery:
brak gumki, krasnale i ten zarąbisty bawarski róż
jako żywo, chyba każdy tak zaczynał

druga strofa - to ogrody sycone prostotą;
kiedy zaczynamy dostrzegać świat poezji
i możliwości jakie w sobie kryje
rozpiera nas energia opisana trzecią kosmiczną

niestety
nigdy nie podniosę 100kg, nie przebiegnę setki w 10s
ani nie napiszę wiersza, który leży poza zasięgiem słów
choć inni to robią bez trudu...
z trudem dociera do nas świadomość, że to czego chcemy
leży poza granicą naszych możliwości

stąd
trzecia strofa przypominająca modlitwę o natchnienie,
chwilowy choćby przebłysk geniuszu

i natychmiastowe skojarzenie z Salierim
który bezbłędnie ocenił talent Mozarta
oraz własną miernotę...
chwała mu za to
i wiesz co?
na swój sposób lubię muzykę Antonia

https://www.youtube.com/watch?v=VExHrtfvtm4

Mchuszmer · #7 Post autor: **Mchuszmer** » 11 wrz 2018, 17:41

Dynamika i trochę żywego języka, zacny wiersz Kaju. Z jednej strony aspekt tworzenia, bieg przez schematy, bez końca, bo poczucie wartości tego, co stworzył, może się podmiotowi co rusz dezaktualizować albo wręcz nigdy do końca nie jest zadowolony.
Z drugiej to może być przedzieranie się przez gąszcz kiczu i kalki do tych kilku perełek świeżego słowa, a u nich można prosić o choćby rąbek znaczenia, ale i inspirację. Wiem zszyte z 1. i 7. wersem.
Ogrody sycone prostotą (brzmienie!) i energią trzeciej kosmicznej to perełki tutaj. Prędkość ucieczki z US (hehe), oderwanie od sztampy (no i konwencjonalnej estetyki, wkroczyła kosmiczna do ogrodów).
Jodłując jak jeleń na rykowisku :kofe:

#8 Post autor: **eka** » 11 wrz 2018, 19:55

Przyznaję, że można zinterpretować ten gniot również tak, jak Szanowni Panowie to powyżej uczynili. Oczywiście zakładając, że teksty autora miały/mają wspólną przestrzeń z wersem drugim. (strzał doceniam, jelenia też:)

Dobrze, że tu jesteś, Tab:)

#9 Post autor: **tabakiera** » 11 wrz 2018, 20:40

eka pisze: ↑
11 wrz 2018, 19:55
Dobrze, że tu jesteś, Tab:)

No nie wiem, nie wiem.

Mchuszmer · #10 Post autor: **Mchuszmer** » 11 wrz 2018, 20:51

że teksty autora miały/mają wspólną przestrzeń z wersem drugim.

Podmiotu, Sz-Pani, podmiotu. Jest odczyt, to rzucam, choć mniej prawdopodobny.
No, ale gwoli uczciwości, nie bez uśmiechu posta rzeźbiłem, bo wbrew pozorom lubię tu wrócić i znaleźć pewne rzeczy niezmiennymi:-)))
A z tym ostatnim przypuszczeniem częściowo się mylisz, w każdym razie wygląda na to, że się cieszysz :-)
Jeszcze raz, zacny wiersz.
:rosa: