Gwiazdą chyba wstyd, nie błyszczą jak oczy,
Każdy mrok cieniem przy nich, w dniu pogodnym.
Nawet blask księżycowy nie uroczy,
Błysk rozbraja, czyniąc serce bezbronnym.
Zazdroszczę piękna, podszyty dreszczami,
Po prostu spłonę w ognistym spojrzeniu.
Nie zniosę bardziej, sam na sam z oczami,
Tylko w odległym, jak niebo, wspomnieniu.
Pamiętam iskrę, którą do dziś płonę,
Jak kamień w wodzie wspomnień – przepadłem.
Już tak zostanę, nigdy nie ochłonę,
W sercu wciąż spór — czy naprawdę kochałem?
			
									
									
						- 
					
- Nasze rekomendacje
 
 
- 
					 					
					
- 
 UWAGA!
 
JEŻELI JESTEŚ ZAREJESTROWANYM UŻYTKOWNIKIEM I MASZ PROBLEM Z LOGOWANIEM, NAPISZ NAM O TYM W MAILU.
[email protected]
PODAJĄC W TYTULE "PROBLEM Z LOGOWANIEM" 
- 
					
- Słup ogłoszeniowy
 
 
- 
					 					
					
- 
		 "Wszyscy, którzy zachowali ojczyznę, wspierali ją, pomnażali, mają wyznaczone w niebie określone miejsce, gdzie szczęśliwi rozkoszują się życiem wiecznym".
 
Cicero "De re publica"
JAK SIĘ PORUSZAĆ POMIĘDZY FORAMI? O tym dowiesz się stąd. 
Oczu wspomnienie
- eka
 - Posty: 18679
 - Rejestracja: 30 mar 2014, 10:59
 
Oczu wspomnienie
Miłość nie ma takich wątpliwości jak w poincie, msz oczywiście.