nurzaj

[eka]

chwyć za kostki
zanurz w świetle
cała w bieli
chce utonąć w złotym pyle

Hm, a czyją prośbę tutaj mamy? Chce - to 3. os. l.mn.
Alter ego podmiotu?

[eka]

myśli rozszczepią się jak w pryzmacie
odsłonią przemilczane

- jak - bym wykreśliła, początek wersu jest metaforą, więc to niemal naukowe porównanie niepotrzebne.

[eka]

promień przebije dłoń
uderzy w skalę

PEREŁKA!

[eka]

chodźmy nad rzekę
gdzie światło podmywa cień
cisza wypełnia płuca
faluje

Genialny drugi wers.

Pointa, po dynamicznym początku i następujących, kolejnych obrazach trochę zaskakuje.
Ale chyba właśnie taki rytm ma szczęście.

Bardzo dobry wiersz, Sylwio.

Dodam, że tytuł w trybie rozkazującym też przydaje charakteru temu lirykowi. Dynamizmem ocieka.
A i jeszcze! Zanurzyć można raz (czynność dokonana), a nurzać wiele, wiele razy i wiersz mówi dlaczego to takie ważne.