O planowaniu rowerowej wyprawy II

[Hardy]

Długą jazdę planowałem
na rowerze. Jest dość trwały,
wytrzymały, gdyż niemało
kilogramów ma me ciało.

Mapę Polski rozłożyłem,
poszukałem – tu nie byłem!
Lubelszczyzna mnie nieznana,
więc, rowerze – to coś dla nas.

Przy linijce rysowałem…
miejscowości trzy niebawem
trójkąt jazdy wyznaczyły.
Gdy spojrzałem, dosyć miły

wyszedł z tego plan wyprawy,
dając szansę do zabawy:
„Gdyby chciano mnie ugościć
w każdej z trzech tych miejscowości…

Czemu wstrzymać mam skłonności?
Toż natura, ku radości,
ludzkie zmysły wciąż foruje…
w każdym razie ja tak czuję.

Szukam wyjścia, się wczytuję
w mapę: „Dobrze to planuję?
Może zmienić ich kolejność?
Miast zabawy wybrać bierność?

Nic nie daje, wciąż to samo…
Nazwy kuszą, by przełamać
zakaz, mimo zmiany szyku.
„Nie dam zbić się z pantałyku”!

Narodowość nie przeszkadza,
kiedy lubi człek dogadzać
chęciom, zwłaszcza obopólnym.
„Bądź aktywny, nie potulny”!

Znowu patrzę. Cóż mam począć?
Miejscowości, gdzie odpocząć
chciałbym w czasie mej wyprawy,
tworzą trójkąt dość… ciekawy.

Może znajdę w każdej przystań?
Kto zabroni?! Nazwy czytam…
Furda zakaz! Choć w rozterce.
jadę: ”Nielisz – Cyców – Niemce”.

Me nazwisko nie „Niechcice”!
„Brał…”– specjalnie tak w metryce
zapisane mam nieskromnie.
Czas potwierdzić je dosłownie

odstawiając na noc rower
i wzbudzając w sobie „power”.
Słowem spłonię lico dziewce
w każdej z wsi tych... jeśli zechce.