Koniec jest początkiem, Uroboros, czyli niekończący się wiersz

Wiadomość

#1331 Post autor: **eka** » 12 lut 2025, 15:59

rzecz arcyciekawa – małpa
poucza gada:
nie wolno ciszą nam grozić
ani wzrokiem świat mrozić
rozwijać się aby zwijać
oraz...
(bidulka nie dokończyła)

przytuliła ją
żmija

#1332 Post autor: **eka** » 25 lut 2025, 15:25

Żmij (a nie żmija) po prostu jest
na dzikiej trawie
w pobliżu sznura zawieszonego
między wysokimi sosnami
które wyszły przed las

lubi zapach świeżego prania
i naszą więź
jakże lekko (bez naruszania tych kilku
zielonych metrów)
otwieramy tajemnice

#1333 Post autor: **eka** » 01 mar 2025, 14:33

Otwieramy...

Tajemnice znaczone jak ślady łap białych kotów,
kiedy ufnie w zamkniętych, osobnych rewirach,
ocierają głowy o niemożliwe, o ten strzaskany
cokół najwyższej kolumny: Differentia Specifica.

Nie zasiedlą jej filaru, ale oswoją antycząstkę,
desygnat: Móc Być/Nie Mogąc.

Do teraz.

#1334 Post autor: **eka** » 11 mar 2025, 16:08

Dote (raz jeden niechby)! I cud!
Lewoskrętny wir niepamięci szybko,
biegusiem się kręci.
Stop!
Przy wielkiej rzece siedzi dziewczynka.
Nie płacze, wpisując się w Ogrom.
...
Lżej jemu będzie?

#1335 Post autor: **eka** » 15 mar 2025, 15:02

Będzie jemu lżej (może o tym nie wie).
Od pierwszej Rozmowy mistrza Poety
z życiem – zawsze radość chce siebie
więcej, wciąż więcej,
najwięcej.

Więc daj.

#1336 Post autor: **eka** » 17 mar 2025, 23:32

Więc da jej to.
Perfekcyjnie rozpędzi, rozmnoży,
bo jego radość z wielu pieców je.
I nigdy do syta.

#1337 Post autor: **eka** » 23 mar 2025, 15:47

I nigdy do syta, bo gdyby każdemu człowiekowi,
który umarł (nie wyłączając denisowian,
neandertalczyków i pozostałych gałęzi,
bo dyskryminować nie warto), oraz temu
który żyje i kiedykolwiek, w najdalszej nawet
przyszłości żyć będzie – przypisano jedną
istniejącą gwiazdę, to i tak pozostałoby
więcej bezimiennych słońc.
Nie zawłaszczymy.
To prawdziwe szczęście.

#1338 Post autor: **eka** » 26 mar 2025, 15:08

To prawdziwe szczęście, że... musimy.
Hardość zgarnęła nas z ugięcia czasu
i zdziwionych oddała przestrzeni.
Jasno tu i cicho tak, że myśli widzą się
i słyszą nawzajem. Bezbłędnie jest.
W oku cyklonu.

#1339 Post autor: **eka** » 27 mar 2025, 08:54

W oku cyklonu najważniejszy jest przyimek.
I lepiej nawet nie myśleć o takich jak:
za, nad, pod, zza, obok, przed, etc.

Niech tutaj rządzi odwrócone
M.

#1340 Post autor: **eka** » 30 mar 2025, 15:54

Maluszki takie, psotki-chichotki,
zmarszczki przestrzeni już są:
ładowarka nie poszła do gniazdka,
woda gotuje się sama, bez jajka,
firana wisi na lewej stronie,
dalej zegary nieprzestawione...

Czemu tu przyszły? I skąd? Chwile na twoich
słowach skupione, pozmieniały się w metaforę.
Znalazły w chmurze bezpieczny kąt.
Już tam zostaną. Odczaruj, proszę.

Może to błąd?