Odbicie

[Toyer]

Tyle smutku w twoich oczach
dawny blask roztapia się
w milczeniu nadchodzących dni
bezsilność ginących gwiazd przeraża

uśmiech wierny niewolnik szczęścia
zbiegł z więzienia twarzy
teraz jest wolny lecz samotny
gdzieś bez ciebie czeka

grymas bojownik zabija śmiech
zawieszenie broni bez celu wisi
patrzysz na świat jak na tło nicości
z centrum mglistej szubienicy

gdy tak odbijasz się w lustrze
jestem
naprzeciwko
patrzę

i nie poznaję siebie

[Marcin Sztelak]

Zdecydowanie za dużo patosu, a twarzowe więzienie to moim zdaniem bardzo nieudana metafora wpadająca w śmieszność...

[Toyer]

Dalece mi jest teraz do śmieszności, jednak dziękuję za komentarz

Może więzienie twarzy będzie brzmiało lepiej?

[Hosanna]

boimy sie smutku jakby nie był tylko jesienią
nieważne czy roku czy życia

wszystko to wyraża jakości życia

smutek i pustka sa nieskończone i prawdziwe
ale radość i coś też

a ja do tej z lustra mówię
może w swoim smutku jesteś najpiękniejsza
gdy nie już siły nikogo sadzić
resztką sił jeszcze próbujesz osądzić samą siebie
za niewłaściwość swego smutku

przyszedł więc ma coś do powiedzenia
a że mówi cicho to może trzeba go długo posłuchać i bardzo w ciszy
radość też zagada
i jeszcze ją w lustrze zobaczysz kobieto z lustra
jeszcze będzie krzyczeć bo ta to ma sił że hej
jak znów przyjdzie to Cię weźmie z kopytami i nawet Ci przez myśl nie przejdzie że nauczyłaś sie czego bardzo ważnego co mogło przyjść tylko w takiej ciszy jaka przychodzi do słabych samotnych opuszczonych w depresji chorobie i ..pustce