KRAJOBRAZ CMENTARNY (BEKSIŃSKI)

[biegnąca po fali]

rozliczą z mięśni ścięgien i żeber
z każdej kości i przebytej drogi
ciebie i twoją szkapę
jej grzbiet i utrudzone marszem kopyta

zachmurzą słońce
zatrzymają wiatr i oddech spłycą tak
żebyś ani żył ani umarł
zawisł gdzieś pomiędzy
kontemplując być może ostatni już haust powietrza

wyjdą ci naprzeciw bracia i siostry odarci z szat i ciał
ale bogatsi o doświadczenie
w przemijaniu
zapominaniu myśli które już dawno uległy zepsuciu
wyprzedzając pośmiertny rozkład

dusza przy duszy staniecie ciasno
w rachunku bez pokrycia

[eka]

To nie tylko udana ekfraza, "dopowiadanie" podmiotu pogłębia nie tylko turpizm, ale nasyca tajemnicą pointy, "pozaświatopglądem."
Zbiór doświadczeń w przemijaniu? Zawsze indywidualny, pojedynczy.
Chyba że wierzymy w reinkarnację.

Ale najważniejsze to: rozliczenia bez rozliczeń.
Bezkarność. Gniew i zło.

Bardzo dobry wiersz, Ewo,

[Gajka]

Biegnąca

Lubię dzieła Beksińskiego, też kiedyś napisałam ekfrazę, którą na "e sztuka" nieistniejącym już portalu wybrano jako motto do konkursu literackiego. A Twój wiersz jest MEGA. Pozdrawiam.

[biegnąca po fali]

eko, Gajko - bardzo dziękuję:)

Pozdrawiam!