Julii 13, 14, 15

[Gajka]

Kiedy stygnie świat,
nie potrafię wzniecić nadziei.
Smutek, nagle
rozpada się na krople,
a cisza zapętla dłonie.

Słowo, cóż może znaczyć,
gdy zgasła żagiew,
malując czarny witraż na duszy.
Już nigdy i nic,

żegnaj Julio


Julia zmarła 12.11.2019 r



14.Pożegnanie Julii

Julio
czas zastygł w marmurze,
dzień nie łopocze w źrenicach,
a chorały płyną
ku wieczności.

Nostalgia zbłądziła
opłotkami dni i lat.
Odfrunęły ostatnie
gamy Il Silenzio,

Julio
nie masz już nic,
jesteś tylko

modlitwą

16.11.2019 r.


15. Ostatni orszak

W korowodzie czarnych szarf
milkną pieśni, a czas zaklął
na wieczność marmurowe kwiaty.

Słońce błądzi martwymi alejami,
przelicza dni, lata, krzyże
i przygarbione cienie.

Nad człowiekiem górują epitafia,
jeszcze długo czarne wstęgi
wmurowane w pamięć ,
będą

kaleczyć.


Cykl powstał w okresie od 17.12.2016 r do 16.11.2019 r

[eka]

Już nigdy i nic,

Nagrobek wzniesiony słowami w poezji zostanie.

[abandon]

Trafił i pobudził struny, pewnie dlatego, że prawdziwy do bólu.
Forma poetycka, treść dramatyczna.
Bardzo na tak.

[eka]

Nad człowiekiem górują epitafia,
jeszcze długo czarne wstęgi
wmurowane w pamięć ,
będą

kaleczyć.

Dopóki jest ktoś, kto wspomina, pamięta, kogo brak dotyka.
Tyle zapomnianych grobów na cmentarzach.

[Gajka]

Ekuś, to jest prawda, dopóki żyjemy trawa pamięć, a później niestety wszystko odchodzi w przeszłość.
Pozdrawiam

[eka]

Chyba, że jest się autorem czegoś na miarę: Non omnis moriar

[Gajka]

Ekuś - ...nie wszystek umrę... i skąd Horacy to wiedział hmm... Pozdrowionka

[eka]

Może dlatego, że Homer w jego czasach był się ostał

[Gajka]

Może dlatego, że Homer w jego czasach był się ostał

Ekuś

Pewnie tak