Taka sobie tercyna

[Liliana]

Gdy ją zobaczył, pobladł niczym ściana.
– Ach, co za kibić! Jaka burza loków! –
myślał i pragnął, aby nań spojrzała,

lecz ona wcale nie podniosła wzroku.
Patrzyła w talerz, gdzie comber zajęczy
(pod nim buraczki, ziemniaczki i brokuł)

kusił zapachem, wyglądem tak nęcił,
że panna dłużej nie dała się prosić,
okrzyk zachwytu uleciał z jej piersi.

Zjadła trzy porcje i na tym nie dosyć.
Kiedy wniesiono desery i wina,
błysk pożądania rozświetlił jej oczy.

Nic owej panny nie mogło powstrzymać –
słuszny kęs tortu, makowiec i babka
oraz ptifurki zniknęły natychmiast.

Gość się przyglądał, lecz podziw już malał,
nieważna była powabna jej postać.
– Co za maniery! Nie dla mnie ta panna –

myślał Don Kichot i do drzwi się cofał.
– Zdradzić Dulcysię – pogięło mnie chyba!
Odpokutuję! A niechby i w dybach!

[abandon]

A co on taki... nie wie, że kochanego ciałka nigdy za wiele?;)

[Liliana]

A co on taki... nie wie, że kochanego ciałka nigdy za wiele?

A może go przeraża koszt utrzymania damy z takim apetytem?

Dzięki, że zajrzałeś.

[tabakiera]

Panna najwyraźniej pożąda jadła i nie wykazuje zainteresowania erotyką.
Trza wycofać się z honorem, odpowiednio odwrót uzasadniając, bo kto by tam się przyznał, nawet przed samym sobą, do braku powodzenia?

[Liliana]

Trza wycofać się z honorem, odpowiednio odwrót uzasadniając, bo kto by tam się przyznał, nawet przed samym sobą, do braku powodzenia?

Fakt, błędny rycerz nie każdej zaimponuje, zwłaszcza w nieco nowszych czasach.
Dzięki za słowo, tabakiero.