Niepotrzebny od zaraz

[abandon]

.
Znowu został sam
jak bezpański pies i cóż z tego ma,
że serce by dał, niepotrzebny już –
nie ma za kim biec,
wokół tylko kurz i palący skwar.

Wszystkie drzwi na klucz
pozamykał czas, nie będzie się tłukł,
by nakarmił ktoś. W brzuchu nosi głód,
w oczach rośnie strach,
żeby przetrwać mógł, starczyłaby kość.

Już od dawna śni,
że ma własny kąt, na zimowe dni
ciepłej strawy łyk, czule głaska sierść
delikatna dłoń.
Czego więcej chcieć? Jutra pewny byt.

Za to wierny druh
mógłby z niego być, strzegłby dzielnie wrót,
by spokojnie spać. Jako nocny stróż –
przecież to nie wstyd,
gdy pilnuje dóbr i na straży trwa.

Te marzenia wciąż
pozwalają żyć, choć może to błąd
niechcianego psa, że przywiązał się,
przyjacielem był,
niepotrzebny więc znowu został sam.
.

[Leon Gutner]

Ab ty wiesz że forma deliszis.
Rytmika i układ bajka.
Treść kwestią odbioru indywidualnego.
Mi osobiście zabrakło mocnego akcentu w końcówce.
Poza tym z czystą przyjemnością.

Ukłony L.G.

[abandon]

Treść jak treść, choć czasem nawet w studni potrafi być drugie dno.
Forma, to insza inszość, dość koronkowa robota. Przeplatane rymy męskie klauzulowe plus sąsiadujące rymy męskie średniówkowe.
Aż się zastanawiam, czy w ogóle istnieje drugi wiersz w tak fikuśnie zrymowanej formie.

Dzięki Leo.
Któż inny potrafi tak docenić formę, jak Leo.

[eka]

Znowu został sam
jak bezpański pies

Podmiot pojęcia nie ma, czym się rożni jego sytuacja od warunków egzystencji wyrzuconego psa...

Wolność ma różne twarze.

A forma? Wierzę Leonowi : )

[abandon]

Psa może zrozumieć tylko inny pies, jak człowiek człowieka w podobnej sytuacji życiowej.
Dla każdego wolność oznacza co innego. Można być wolnym za kratami, jak uwięzionym w otwartym domu. Wszystko jest względne, jak teoria względności;)

A co do formy, mnie to nikt nie wierzy. Nie każdy musi być fachowcem wiersza rymowanego, a wystarczy posłuchać głosu autora i można się cosik dowiedzieć albo żyć w mrokach niewiedzy;)