Miniatury wiary

[Toyer]

Śnienie

Jam jest - sen wystarczy
by być dobrym lub złym
dobro można wyśnić
niestraszne koszmary

senność wiary

Dotyk i patrzenie

Oczy mieć to niewiele
trzeba jeszcze patrzeć
nawet gdy zamknięte
mało jest ciała w ciele

dotyk i spojrzenie
duszy objawienie

Niewiele i wiele

Mało to też wiele
miłości natchnienie
waga bez wagi
ciężary wiary

Ty mierzysz ja mierzę

[eka]

Śnienie

Jam jest to wystarczy by być
Dobrym lub złym
dobro można wyśnić
niestraszne koszmary

Sen wiary

Niby oczywistości, ale...
Toyer, czego tu nie ma? Elementarnej jasności, logicznego przekazu treści.
Spójrz!

Pierwszy i drugi wers: śnienie jest, wie o tym, a jeśli jest – może być dobre lub złe. Podmiotem mówiącym czynisz: śnienie (jam jest). Uosabiasz je lub animizujesz (zwierzęta też śnią).

Trzeci wers – śnienie mówi, że dobro można wyśnić? Przecież w poprzedzających linijkach, ono, śnienie, wyraźnie stwierdza, że jest i w związku z tym może być dobre lub złe. Czyli co? Śnieniu nagle, niezależnie od niego, dobry sen się wyśnił?
Sen śni, czy śnienie śni?
Na marginesie: Kiedy śnienie nie śni?
Mydło maślane (tautologia)

W 3. i 4. wersie zmieniasz podmiot mówiący, czy dalej jest nim: śnienie? Jam jest śnienie i wyśnię sobie dobry sen?
Czy mówi raczej ktoś nieokreślony?

Ostatnia linijka – Sen wiary – wprowadza kolejną zagwozdkę: treść miniatury z taką pointą sprawia, że zawężasz owo śnienie do snu wiary. Czyli uosabiasz lub animizujesz kolejne istnienie tekstu: wiarę.
Wiara to śnienie (patrz---> początek miniatury), skoro jest: może być dobra lub zła. Na pewno wiara śni (sen wiary). A kto o jej śnie informuje? Śnienie? Ten pierwszy podmiot? Czy ona sama, na zasadzie: mój sen?
A może podmiotem jest zupełnie coś innego? Ktoś inny - autor?

Toyer, proszę napisać tę miniaturę tak, aby czytelnik wiedział, kto w tym wierszu się wypowiada, bo teraz (wskutek takiego zapisu) są trzy opcje:
- śnienie,
- wiara,
- ktoś inny (autor?).

I jeszcze jedno. Pojęcia nie mam, czemu trzy wersy zaczynasz wielką literą, a dwa nie. Brak uzasadnienia, brak interpunkcji.



Nie ruszę następnych miniatur, dopóki nie zobaczę jasnego zapisu pierwszej.

[Toyer]

Miniatury są jak wiara - czasem nie do pojęcia - dzisiaj mam dola - spotkała mnie smutna sytuacja - w tym stanie nie będę tych miniatur ruszać - jak mi przejdzie jeszcze raz pomyślę

- zmobilizowałem się i pierwszą poprawiłem - nie wiem czy z sensem moja dusza dzisiaj płacze

Miniatury są trzy - stąd duże litery które są tytułami - a każdy tekst zawsze zaczynam od litery wielkiej

[eka]

Pierwowzór:

Śnienie

Jam jest to wystarczy by być
Dobrym lub złym
dobro można wyśnić
niestraszne koszmary

Sen wiary

Poprawiony:

Śnienie

Jam jest - sen wystarczy
by być dobrym lub złym
dobro można wyśnić
niestraszne koszmary

senność wiary

Możesz zdradzić kim /czym jest podmiot liryczny?

[Toyer]

W komentarzy wymieniłaś trzy opcje podmiotu - podmiot nie zawsze musi być jasno określony - może również być mnogi

[eka]

Podmiot "mnogi", czyli zbiorowy musi używać liczby mnogiej w orzeczeniu, czyli: My, jesteśmy.

[Toyer]

Jeden ale w kilku odsłonach - w sensie każdy podstawia taki podmiot jaki chce Domyślam się że Jam jest może Ci się kojarzyć z Bogiem - On również może być podmiotem - w myśl zasady wszystko jest Bogiem wszystko może być tez podmiotem

[Toyer]

Jestem Ciekaw kiedy przejdziesz do pozostałych miniatur bo utknęło na pierwszej a skoro masz pytań wiele to nie jest chyba tak źle IM więcej pytań tym lepiej dla autora - to samo tyczy się interpretacji

[eka]

Toyer, to wyższa szkoły jazdy: używanie więcej niż jednego podmiotu mówiącego tak, aby tekst miał logiczny przekaz.
Ja logicznie ogarnąć tego chaosu nie umiem, więc kolejnych miniatur nie ruszam.

[Toyer]

Twoja wola