Skrzynia

Wiadomość

Grafoman · #1 Post autor: **Grafoman** » 30 sie 2018, 22:21

Skrzynia

Nie było w niej nic z podartych rzeczy,
wszystko miało awers i rewers,
jak koral rozbity na kilka ziaren,
wilgotnych na spodzie, suchych przy wieku.

W pyle, z którego nas obdarto,
ozdobne okucia i pierwotny kolor.
Zajrzałem, nim ściemniały szczeliny,
a moje oczy były jak kruche ćmy.

#2 Post autor: **eka** » 31 sie 2018, 09:36

Przeszłość w metaforze skrzyni jasnej i wyrazistej. Zero kurzu.
Świetna, wyrazista miniatura, oddająca hołd.
Jak zawsze pod urokiem Twojego pisania skaczę w inny wymiar.

:kofe:

prawie kobieta · #3 Post autor: **prawie kobieta** » 31 sie 2018, 21:22

Najpierw jest ona, skrzynia, tak? Potem nagle ta ona zamienia się w nas, a potem jeszcze jest "ja". Tyle osób w takim krótkim tekście, cały tłum.

#4 Post autor: **tabakiera** » 31 sie 2018, 21:30

Rozbity koral, kruche ćmy, obdarcie z pyłu.
Wilgoć od dołu, zgnilizna.
Ściemniałe (zapewne od grzyba) szczeliny.
Bardzo smutny, pełen zapachów i nastroju wiersz.

Mchuszmer · #5 Post autor: **Mchuszmer** » 01 wrz 2018, 11:37

Zacne, nastrojowe i czułe pióro, wyrazisty styl, widoczny choćby dzięki dbałości o rytmizację
Wspomnienia nie negatywne czy pozytywne, po prostu cenne i mnożące znaczenia. Te bliższe jeszcze czekają na nasiąknięcie, nostalgię. Na krótki błysk wiele tu zajaśniało pierwotną impresją i cóż, oczom nieco żal, choć trudno było im nie skierować się ku światłu.
Szanujesz tytuły;-)