Miauczenie zwrotne

[Gloinnen]

Kocie półślepy,
lecz jasnowidzący;
cyklopie w futrze rozespany
na klawiaturze.

Tylko ty znasz wszystkie moje życia
lepiej niż ja. Wielokrotnie rozwijane i plątane
kłębki, w sam raz, aby poharcować.

Przyjście na świat od końca zabawy dzieli zaledwie
przypadkowy ruch myszki, wstanie od stołu,
albo przymrużenie oka, po którym
nie jestem już pierwszy w żadnej kolejce.

Nie zapomnę: to był jeden z wielu dni
wybranych starannie na moje urodziny;
przyniosła mi ciebie dziewczyna
prawdziwa tylko w tarankanje i kwileniu sopili.

Koszyk wyściełany śladami łapek i ogona
wciąż stoi na spiżarnianej półce
między butelkami ze šljivovicą;
w nim właśnie przechowuję troskliwie
siódme życie,

Kocie,
na czas, gdy dasz mi znak leniwie podniesioną łapą
że to już. I zaprosisz do turlania
ostatniego kłębka.


____________________
Glo.

[eka]

( Glo, sorry, bo 1. skojarzonko powstało z niedawnej lektury, podobno przechwyconych listów miłosnych znanych w polityce osób, a konkretnie wyznania pani od małopolskiej oświaty: Poruszasz się jak kot, a przecież od dawna mówią na ciebie Pies:)

A ten inteligentnie napisany wiersz bardzo mi się podoba, myślę że interpretacja spokojnie może iść dwutorowo.
Plastyczność obrazu, klimat, egzystencjalne rozterki... czego tu nie ma! Nad klawiaturą i nie tylko.

Na marginesie: kot ma siedem czy osiem żyć?

Jest co czytać.
Pozdrawiam.