Trzeci syn

[Marcin Sztelak]

Wybrano mu imię,
chociaż mógł ich mieć tysiąc
i jeszcze kilka.

Nie zachowało się żadne zdjęcie,
tu nie pomoże nawet
edytor twarzy.

Jest gdzieś w zaułkach
pamięci, wybrakowanej od ciągłego
wykuwania w kamieniu.
Choćby inwokacji.

Być może się przyśni,
ale to wątpliwe, sny są pełne
odbić i powtórzeń.

Pozostało tylko wymruczeć:
Gem, Set, mecz.
Reszta jest milczeniem.

[eka]

Siatkówka snów, Hamlet... i tajemniczy Syn Trzeci o wielu Imionach z zaułków pamięci... hm. Nie wiem, może jeszcze wpadnę na trop.
Podświadomość mu było na imię?
Ciekawy wiersz.