Testowania

[mawo]

Lepiej połóż się obok
jestem twoją siostrą
ręką która pisze
ciemność zwykle przynosi ukojenie
teraz boli wilgotnieje
w szczelinach pogardy

Uśmiechasz się sardonicznie
powinnaś być Żydówką
a nie Rosjanką
podobno to znowu modne
urodzić córkę
nie ufać słowom
uwierzyć w metafizykę gwiazdy

Kiedy się znowu pojawiasz
wyglądasz jak mała dziewczynka
w żółtym kaftaniku
łapiesz mnie za rękaw
powtarzasz że poezja jest pamięcią
dotykaniem brudnej powierzchni świata

Wiem jesteś siostrą już dobrze
ostatnia fraza boli jak oddech

[tabakiera]

Jaki okrutne są klasyfikacje ludzi wg pochodzenia, wyznania, postępowania przywódców państw, z których pochodzą.
Nikt nie ma wpływu na to, gdzie i kiedy przyszedł na świat, nie każdy też może od tego uciec.

Takie refleksje po pierwszym czytaniu wiersza.


Pozdrawiam serdecznie.

[mawo]

Dziękuję

[eka]

Dla mnie to wiersz o testowaniu poezji, metaforycznie: ręki, która ją pisze. Wiersze a świat. I wnioski. Czyli obowiązki poety.
Bardzo dobry wiersz! Pozdrawiam.

[Marcin Sztelak]

Świetny wiersz z rewelacyjną puentą.

[mawo]

Eko, Marcinie, pięknie dziękuję