Szsz.

[Karma]

Więc kiedy oberwać to wszytko
z metafor, ze znaczeń które wynikną
gdzieś w międzywersach,
zostaje łóżko.
To nawet nie drewno, to nawet nie leżało
obok liści i wszystkiego, co sobą tłumaczą.
To plastik, tworzywa sztuczne.

Już niemal zasypiasz, choć oko masz wciąż
zaczerwienione.
Dla ciebie wciąż jeszcze jest luty
i stoisz na mrozie, w samych butach.
Porzucasz je zaraz, jakbyś zmieniała skórę
na letnią.
Jakbyś wiedziała, że za chwilę nastąpię
i wszystko będzie jak trzeba.

A potem, bez uprzedzenia zacznie się marzec,
czerwcem zakwitną sylaby,
a apostrofy skończą na słońcu.
Wyschną i zmienią się w kurz,
który podrażni ci oczy i zabierze z nich
niebieskie.

Zasypiasz już niemal.

Przecierasz jeszcze oczy nadgarstkiem,
unikając kontaktu z dłonią.
Ta przed chwilą jeszcze dotykała mojej,
więc jest niema.
Gdyby przyjrzeć jej się, dać pod mikroskop,
zobaczysz metafory i dźwięki,
spokój i sęk.

Z cyklu Detoks.
Początek grudnia, Tego roku


Zainspirowane tekstem "czy tamten mężczyzna czyta twoje wiersze" Mchuszmera

[Mchuszmer]

Bardzo, bardzo miło :-D Zaszczyt szczególnie, że faktycznie coś dobrego się urodziło i wiem, że ciężko udowodnić, że odbiór ma niewiele wspólnego z miłą okolicznością zainspirowania, ale naprawdę mamy tu tekst spójny, śpiewnie poprowadzony i nie monotonnie, z żyjącymi akcentami, z ciekawą metaforyką, a nieprzekombinowaną. I te miąższowe części mowy w równowadze jakoś:)
Zasypia z biegiem czasu wiele śladów bliskości, płowieje, traci przez rozbiór na chłodno, ale wszystkie międzywersy gdzieś się odkładają, tworzą nas, żyją w jakiejś formie. Nie wiem, na ile to bliskie temu tekstowi, ale jest motywem niektórych moich.
Szsz, coś co lubię:-D

[Karma]

Są osoby, on których będzie się pamiętać - mówiąc patetycznie - na łożu śmierci. A czy będą wtedy trzymać za rękę, czy być niewykorzystana okazją, to zależy od nas w dużym syltopniu . Bo też nie tylko.

Dzięki

[Marcin Sztelak]

W umieraniu tak jak w życiu bywa różnie, oby było właśnie Szsz. Spokojny, pogodny wiersz.

[Karma]

Dzięki. Ciekawa interpretacja zaskakująca - rzekłbym.

[eka]

Świetna inspiracja, piękny wiersz Szymona.

Gorzki prolog - analiza. Plastik, sztuczność literackich chwytów.

Dalej... a dalej zaprzeczenie.
Charakterystyka adresatki i ta pewność sęka, jakże dalekiego od plastiku.
Podoba mi się wiersz, Marcin.

[Karma]

Dziękuję

[Alek Osiński]

Więc kiedy oberwać to wszytko
z metafor, ze znaczeń które wynikną
gdzieś w międzywersach,
zostaje łóżko.
To nawet nie drewno, to nawet nie leżało
obok liści i wszystkiego, co sobą tłumaczą.

Dla ciebie wciąż jeszcze jest luty
i stoisz na mrozie, w samych butach.
Porzucasz je zaraz, jakbyś zmieniała skórę
na letnią.

Te fragmenty bardzo na tak!

[Karma]

A dziękuję