drabina głupców

Wiadomość

biegnąca po fali · #1 Post autor: **biegnąca po fali** » 25 sie 2018, 23:41

siedzenie ma tę przewagę nad leżeniem
że łatwiej o kontakt wzrokowy
więc patrzę nie podejrzewając cię o żadne uczucia
wyższe od blatu na którym opieram łokcie
jakiś metr nad ziemią a ciągnie lecz nie od podłogi
od ciebie ciągnie Igo

staram się nie myśleć o niczym ważnym
o powrocie i niebie rozwieszonym nad miastem
zamiast gwiazd pociski
wybiją nie okno a wszystkie w które choć raz spojrzałaś
ale ty lubisz brzęk szkła bezdroża i wnyki
obłość drzew ich dygot w zbrylonym powietrzu
najtrudniejsze są wschody
światłonośnych słońc żarówek
kwestia przystosowania się do nowych warunków

za dużo żeber w zbyt małych klatkach
więc wyciągamy z nich kolejne szczeble

#2 Post autor: **eka** » 26 sie 2018, 13:42

Trudny wiersz, Ewo.
Tu się zawieszam;

biegnąca po fali pisze: ↑
25 sie 2018, 23:41
zamiast gwiazd pociski
wybiją nie okno a wszystkie w które choć raz spojrzałaś

chodzi o: wybiją nie jedno okno a wszystkie?

Ciągnie od - jako metafora emocjonalnego chłodu. Celne!

Dwie symboliczne płaszczyzny: poziom wyższy od nieobecności (nad blatem do pisania) i ta pisarska drabina głupców, jaką trzeba z własnych żeber budować, aby wspinać się wciąż wyżej, do sławy. Znakomita ta pointa.

Pojawia się tajemnicza Iga, tutaj jakby w kontraście, mroczne drugie ja podmiotu.
I los, dawno określony.

Poeci służą do wyrywania wnętrz.
Nie tylko sobie.

:rosa:

biegnąca po fali · #3 Post autor: **biegnąca po fali** » 26 sie 2018, 13:57

Tak, chodzi o jedno okno. Zaznaczyć to? Wydawało mi się, że jest czytelnie, ale skoro nie..

Dzięki. Największe za nterpretację.

#4 Post autor: **eka** » 26 sie 2018, 14:06

Nie zaznaczaj, w sumie to znany chwyt stylistyczny i sama nie wiem, czemu od razu nie załapałam. Rdzewienie neuronów.

:kofe:

#5 Post autor: **tabakiera** » 26 sie 2018, 14:21

biegnąca po fali pisze: ↑
25 sie 2018, 23:41
od ciebie ciągnie Igo

O, mój Boże, Ewka.
Czy Ty naprawdę nie zauważasz drugiego, prześmiewczego dna swoich fraz!

biegnąca po fali pisze: ↑
25 sie 2018, 23:41
w zbrylowanym

Czy na pewno w zbrylowanym? Zajrzyj do słownika.

Czytałam kilka Twoich świetnych tekstów.
Ostatnio przekombinowujesz, ale skoro są zachwyty, może jestem bestią złośliwą, kto wie?

#6 Post autor: **eka** » 26 sie 2018, 14:25

A co tu prześmiewczego, Tab?
Bo nie zauważyłam nic oprócz metafory chłodu.

#7 Post autor: **tabakiera** » 26 sie 2018, 14:28

eka pisze: ↑
26 sie 2018, 14:25
A co tu prześmiewczego, Tab?
Bo nie zauważyłam nic oprócz metafory chłodu.

To dobrze, Ewo.

biegnąca po fali · #8 Post autor: **biegnąca po fali** » 26 sie 2018, 14:44

W zbrylowanym, tab. Jeszcze wiem, co piszę, a jak nie jestem pewna, to sprawdzam. No co ja poradzę. Nie podoba się - trudno. Może jeszcze kiedyś/gdzieś będzie okazja... i może wtedy Ci przypasuje.

:kofe:

#9 Post autor: **tabakiera** » 26 sie 2018, 14:53

https://sjp.pl/brylowa%C4%87
https://sjp.pwn.pl/sjp/zbrylony;2545035

Słowo "zbrylowany" nie istnieje.
Może to neologizm?

biegnąca po fali · #10 Post autor: **biegnąca po fali** » 26 sie 2018, 15:03

Aaaa... Teraz się dopatrzyłam. W zbrylonym miało być. Moja wina. Przepraszam, tab. I dzięki:)