Dar

[Leon Gutner]

To czas rozbieżnych oczekiwań
niezrozumienia co jest jasne
bo jak Bóg miły tak to bywa
że to co błyszczy szybko gaśnie

pustoszą noce gdy już giniesz
pocieszasz sennie przemęczonych
a los jest świadkiem tak się płynie
w dwie różne całkiem inne strony

czasem pomyślisz nie jest późno
i chcesz naprawiać wyprostować
tak szybko ściąga wtedy północ
a ty masz tylko jakieś słowa

to taki czas gdy było stygnie
zaraz po wschodzie słońca w głowie
i chyba bywa tylko dziwniej
w rozmowach w których nic nie powiesz

to stan gdy dzieje się inaczej
z uwagą robisz wszystkie rzeczy
i wiesz że przeszłość nic nie znaczy
i czujesz nie ma czego leczyć

to moment w którym trochę szkoda
tych co nie mogli zostać z tobą
to dar myślenia o czym w słowach
pisać lub mówić
i do kogo

[eka]

dar myślenia o czym w słowach
pisać lub mówić
i do kogo

W punkt.

Poddałam się Leonowemu rytmowi po całości.

[Leon Gutner]

Po całości dziękuję Eko.

Z ukłonami L.G.

[nienażarty]

puenta dobra
ale jesli można

to taki czas gdy było stygnie

było - może przeszłość
Pozdrawiam

[Leon Gutner]

Jasne o Głodny że przeszłość - tyle że wydała mi się tutaj zbyt oczywista żeby nie powiedzieć - wyświechtana.
Ale można i tak jak najbardziej.

Z podziękowaniem L.G.

[Jana]

Taki stan to chyba właśnie tytułowy Dar.
Dla mnie - najlepsza przedostatnia strofa i właściwie mogłaby być puentą

[Leon Gutner]

Dziękuję za czas poświęcony wierszowi i refleksję.

Z ukłonami L.G.

[tabakiera]

Niełatwo pogodzić się z przemijaniem i niemożliwością zmiany tego, co nieuniknione.
Może tan dar osiąga się z wiekiem?
To efekt spokoju czy rezygnacji?
Zawieszenia broni czy pogodzenia się z losem?

Osiągnięcie spokoju to z pewnością dar dla siebie samego.

[Leon Gutner]

Spokój to z pewnością dar.
Dziękuję Tab za czas spędzony przy wierszu i bezcenną refleksję.

Z uszanowaniem L.G.