landszaft

[mirek13]

pani w tej woalce to na ślub czy pogrzeb?
bo kolory mogą mylić
się imprezy nie powinny

a tu ciągle polarna noc
z rozkosznym zimnem między udami
i światłem zorzy gdzieś w tle
niczego

niech pani to zdejmie
abym zobaczył śmierć albo miłość
i poszedł
zdrzemnąć na najbliższym lodowcu

może zresztą tylko się tam wysikam pod wiatr

[Lucile]

pani w tej woalce to na ślub czy pogrzeb?

Biel woalki, jak biel całunu, giezła śmiertelnego? Coś w tym jest. Śmierć fizyczna, czy śmierć miłości.
„Lodowiec ud” sugeruje to drugie. Czyjej miłości?

zimnem między udami
i światłem zorzy gdzieś w tle
niczego

A może ona, odrzucona, rzuca się - w rewanżu - w niechciany związek ?

Peel sięga po ostateczny argument

niech pani to zdejmie
abym zobaczył śmierć albo miłość

Mirku, bohater wiersza bardzo, bardzo stara się wypaść

tylko się tam wysikam pod wiatr

na cynicznego, nonszalanckiego i sardonicznego typka, ale ja mu nie wierzę, to tylko taka gra.


Ładne przerzutnie, w tym upale całkiem lodowato - miło mi się czytało.

Pozdrawiam
L

[eka]

Landszaft w takim krajobrazie? Prowokacja - czarna woalka na wszechobecnej bieli.
Podmiot sam się dziwi, żąda wyjaśnień. Twarz zasłonięta tej, którą podejrzewa o niezdecydowanie. I żeby łatwiej było się jej określić, to ogrzewanie pod wiatr:) Żart.
De facto ją szantażuje. Spanie na lodowcu?!

Tu przerzucone 'się' zbyt długo skupia uwagę. Taki był zamiar?

pani w tej woalce to na ślub czy pogrzeb?
bo kolory mogą mylić
się imprezy nie powinny

_____________________

i poszedł
zdrzemnąć na najbliższym lodowcu

może zresztą tylko się tam wysikam pod wiatr

Sugerowałam ujednolicenie formy osoby. Na 1. lp.

[mirek13]

Ewa, tam chyba nie ma błędu osoby.
W nawiązaniu do poprzednich wersów jest cały czas w pierwszej osobie: ja - poszedł, nie: on - poszedł.
Się jest istotnie celową przerzutnią zatrzymującą.
Zapewne na pierwszy rzut oka wers nie brzmi zbyt gramatycznie, ale ja lubię takie konstrukcje na pograniczu poprawności i mowy potocznej (się zrobiło, się było itp.)
Wystarczy znać moją prozę, bo często stosuję taki zabieg.
Jak słusznie Lusia zauważyła, biel ma różne znaczenia.
Może być to całun, a ten kolor jest kolorem żałoby w krajach muzułmańskich.
Więc jest dwuznaczność koloru woalki.
Lusia zresztą bardzo dobrze kombinuje o tym wierszu.
Bliska jest intencją autora.
Ewa tylko uzupełnia trafne poszukiwania.
Dzięx Paniom

[eka]

tam chyba nie ma błędu osoby.

Nie ma, bo wyżej jest abym zobaczył.
Teraz dopiero zauważyłam, sorry.

Kraje muzułmańskie licho kojarzą się z lodowcem:)
Ale oczywiście drogi skojarzeń są wolne jak ptaki.

[mirek13]

Ci są już wszędzie ))

[biegnąca po fali]

Ci są już wszędzie ))

U mnie jeszcze nie.

[mirek13]

Bo z chałupy nie wychodzisz.

[biegnąca po fali]

Jak nie wychodzę jak wychodzę.

[mirek13]

Chyba w nocy.