tak bardzo

[niewenus]

oczy puchną od nadmiaru nocy
ze szczęścia nie potrafię zasnąć i obudzić się
bez konieczności oddania w depozyt wszystkich marzeń
przepłukania ust spuszczenia wody unikania lustra
dajcie znać gdy nie będzie innego wyjścia
nastawię wody na herbatę

są powody na istnienie śniętych
może nie róbmy niczego
by udowodnić że między nami
bywa po prostu całkiem zgrabna
prosta lub nić zrozumienia

teraz wystarczy być i zasnąć
nie mówiąc o tym co przyniesie świt
pojutrze będzie bolało bardziej
ale z przyjemnością myślę
że za tydzień nie zostanie niemal nic
godnego drugiej połówki
robaczywego jabłka

[Gloinnen]

oczy puchną od nadmiaru nocy

Wiersz rozpoczyna przyzwoita metafora.

Pierwsza strofa zaciekawia.

są powody na istnienie śniętych

"powody" czy "dowody"?
Może to literówka, może faktycznie próba językowa, ale według mnie nie, jeśli to eksperyment,to nie wyszedł.

Druga strofa nie ma zbyt wiele wspólnego z poetyckością. To wyimek z rozmowy, ale brakuje mu czegoś,co uczni z niego poezję.

"robaczywe jabłko" w puencie pewnie miało dać efekt "wow!", ale jest zbyt patetyczne. Mnie rozśmieszyło, a przecież nie o to chodzi.
Jeśli coś mogłabym zaproponować, to więcej pracy z obrazem poetyckim i z samym językiem, żeby było mniej dosłownie.

Pozdrawiam,
Glo.

[niewenus]

Pięknie dziękuję za pochylenie się nad wierszem.
Bardzo cieszą mnie uwagi. Niemal zawsze się przydają, na pewno tekst będzie jeszcze redagowany.
W kwestii poetycKości należę do tych, którzy wyznają zasadę, że generalnie: mniej znaczy więcej.

[Gloinnen]

mniej znaczy więcej.

Bardzo słusznie.
Jeden obraz, jedna metafora potrafią nieraz przekazać więcej treści niż kilka strof.
W przypadku tego tekstu poszłabym za tą pierwszą, bo jest tak bogata w znaczenia, że może być głównym filarem.

[niewenus]

Podzielić, by uwypuklić... hm...
całkiem możliwe, że jest to jakieś rozwiązanie.
Dziękuję za świeże spojrzenie.

[Marcin Sztelak]

Chyba bym skończył na niemal nic, a jeśli są powody to raczej dla istnienia.

[niewenus]

Marcin napisał

jeśli są powody to raczej dla istnienia.

zgadzam się, że nawet same "powody istnienia" wystarczą.
Moim skromnym zamiarem było rozprawienie się z nadużywaniem żądania dowodów istnienia lub nie. Stąd ta złośliwa zbitka. Brzmi nośnie, zwraca uwagę i jest moją drzazgą wbitą w zadek przewrażliwionym.
Moją dewizą było: Wierz, w co chcesz i kochaj do woli, byle szczerze. Nie krzywdź zwierząt ,szanuj innych ludzi i daj im żyć w spokoju.
Do tego nie potrzeba dowodów, a nawet powodów.
Dziękuję Marcinie za opinię. Z całą pewnością wezmę ją pod rozwagę.

[Agnieszka R.]

Ja bym skupiła się na pierwszej strofie a tak? Moze to moje zmęczenie...za dużo dla mnie wątków.

[zimny grog]

msz. dobrze byłoby go skondensować. w tej wersji zbyt wiele zbędnych słów. sprawiają wrażenie rozmachu ( może bardziej właściwie, rozhulania) tekstu. z tego powodu czytelnik (przynajmniej ja) popada w coraz mozolniejsze dochodzenie do sedna przekazu.

[niewenus]

Nieźle się dzieje. Jaki miły serduchu ruch pod wierszem!
Co Czytelnik, to wizja, więc teraz pomysłów mam na kilka następnych pozycji.
Dziękuję.