andante

Wiadomość

Mchuszmer · #1 Post autor: **Mchuszmer** » 07 sie 2022, 14:36

andante

w ogrodzie z latem
dzień światłem pisze
skapują z powiek
miodowe klisze
język z nich spija
ospałe słowa
a wiatr je zbiera
wiatr je gdzieś chowa

zmiecione z trawy
chmur kwaśne kłęby
kotwiczą w klombach
soczyste zęby
nie ruszy niebo
choć nikt nie trzyma
tak jak nikt nie wie
gdzie chwili finał

w trawie pod gruszą
cień łapę liże
siedzą amisze
i gładzą ciszę

a cisza brednie
brzęczy bezwiednie
jak bąk rozchwiany
nad bączym sednem

a moje sedno
pomyka brzegiem
na długim sznurku

wypasam czerwiec

#2 Post autor: **eka** » 07 sie 2022, 22:13

Tej chwili finał oby sam się zapomniał : )
Ale klimat! Dzięki za zaproszenie do wypasu czerwca.

_______________

Mchuszmer pisze: ↑
07 sie 2022, 14:36
tam siedzą amisze

Wyrwałabym zaimek.

szczepantrzeszcz · #3 Post autor: **szczepantrzeszcz** » 08 sie 2022, 14:07

Piękny, oszczędny w sylaby klimat.

Eka ma rację, Szczepan również zaimek by wyrzucił.

#4 Post autor: **Leon Gutner** » 08 sie 2022, 15:42

Na Leonową nutę więc z czystą przyjemnością.

Ukłony L.G.

Mchuszmer · #5 Post autor: **Mchuszmer** » 14 sie 2022, 21:01

Ewo, Szczepanie, dzięki wielkie za zatrzymanie i sugestię:) A była i wersja z zupełnie innym kształtem tej strofy, tu wers faktycznie może haczyć, a jednak czegoś będzie brakować - pomyślę, ale i tak zmieniam.
Leonie, wiem, tj po napisaniu naszło mnie skojarzenie z Twoim rytmem;) Dzięki, polecam się!