Śpiewaj mi

[Agnieszka R.]

jak zwykle milczysz
czemu tak milczysz

mógłbyś przecież coś zrobić
wkręcić palec w moje włosy
dać pstryczka w nos
unieść dłoń
jakbyś przeganiał
natrętną muchę

tylko cisza głęboka
z twojej strony
takiej melodii
pozazdrościłby niejeden
wieczorny staw z żabami
szum lasu muzyka ptaków
chorzy którym kiszki z głodu grają

więc jeśli cisza
może być rodzajem pieśni
to lepiej nic nie mów
gdziekolwiek byś był
po milczeniu cię rozpoznam

[eka]

Fajny wiersz, ale przedostatnia część dziwi. Czemu głębokiej ciszy miałby zazdrość las/szum lasu albo ptaki/muzyka ptaków, bo że staw rechotem może być zmęczony lub chorzy na diecie bulgotem z jelit - rozumiem.
Hm. Cisza bohatera lepsza od wszystkiego? Wyjątkowa.

[Agnieszka R.]

Chodziło mi o kontrast. Są piękne melodie, ale cisza bohatera dla narratorki jeszcze piękniejsza. Tak. Wyjątkowa. Dziękuję droga Eko:)