Grudzień nieustannie jeszcze

Wiadomość

#1 Post autor: **Leon Gutner** » 05 maja 2022, 20:24

Grudzień przykrył jesień białą peleryną
myśli i nie myśli w puchu mogą zginąć
zgrabnie malowane niebo słabym światłem
przez to przemijanie znosić można
łatwiej

ucichł szum i w ciszy słychać tylko kroki
na znajomych szlakach kruszy rok widoki
raczej tak na przekór chociaż tak jak zawsze
ale nikt nie słucha nie czuje
nie patrzy

nieustannie gada ale już nie szkodzi
to coś co oddziela od realnych godzin
jest ci wszystko jedno ile niesie pojęć
skąd i dokąd biegnie bo już się
nie boisz

właśnie tak na przekór wypełniając całość
trudno jest uwierzyć że coś pozostało
gdzieś tam w górach tylko trochę bardziej pusto
a nad morzem słońce wciąż wstaje
przed szóstą

jeszcze ta niepewność na szybkie dobranoc
w już nie tamtych miejscach ale wciąż tak samo
stare mądre książki i te całkiem nowe
ale to nie w księgach skrywa los
odpowiedź

styczeń lucił marcem z kwietniem się rozstaje
piszę wiersz grudniowy
rok już kwitnie majem

#2 Post autor: **eka** » 06 maja 2022, 22:30

W poincie jest wszystko o stanie peela.
Można czas dogonić?
Powiem Ci, że to "opóźnienie" pogłębia życie, wbrew pozorom.

#3 Post autor: **Leon Gutner** » 07 maja 2022, 14:04

Dziękuję Eko :rosa:

Z uszanowaniem L.G.

szczepantrzeszcz · #4 Post autor: **szczepantrzeszcz** » 23 cze 2022, 16:16

Dobre na upały

A tak bardziej serio, myśl w strofy zamknięta zawisła nad upływem czasu. Przyjemnie jest zauważyć, że przecież można. Wystarczy napisać, wystarczy przeczytać, wystarczy wziąć dla siebie.

#5 Post autor: **Leon Gutner** » 23 cze 2022, 22:00

Z radością oddaję wersy w twoje oczy Szczepanie.

Z uszanowaniem L.G.