Miłosne zapomnienie

[Toyer]

Dzięki tobie zapominam że żyję
uznaj to za cudny komplement
bo życie jest diabelsko gorzkie
trwanie nieziemsko słodsze

dzięki tobie zapomniałem
że się bezsilny urodziłem
sprawiasz że zwykle nie żyję
cielesne nieżycie jest boskie

dziękuję za łaskę nieistnienia
za smutne życie którego nie mam
każdy dzień zapomnienia
i to że tylko ciebie pamiętam

dziękuję nie żyjąc dziękuję
po prostu jesteś i to jest piękne
lecz mnie bez ciebie nie ma
a z tobą tak cudnie nie istnieję

zapominam wszystko
imiona daty zdarzenia
kocham cię moja Ziemio
dziękując za chwile zapomnienia

[tabakiera]

sprawiasz że zwykle nie żyję
cielesne nieżycie jest boskie

i niby taka niewinna, niemal dziecięca rymowanka, a tyle bolesnej ironii można wyczytać między wierszami.

Wszyscy do Ziemi pójdziemy kiedyś i w niej ciało nasze ulegnie rozkładowi.

[Toyer]