Koniec jest początkiem, Uroboros, czyli niekończący się wiersz

[tabakiera]

czy duch chce być goły?

w białym prześcieradle
zawinięta dusza
gdzie kręgosłup

nagle

we śnie tysiąc duchów
lepkich mnie obsiadło
miękko mi i słodko
beztrosko
w tym stadku
wcale nie ma kości
i nic nie uwiera

duszki moje duszki

jestem wami
teraz
a może wciąż jestem
człowiekiem ubranym
który patrzy w lustro
przybity do ściany

[eka]

przybity do ściany ze spróchniałych belek
na żywca – gwoździem w skrzydło –
już się nie szarpie
nie człowiek

nadzieja zdechła

[eka]

nadzieja zdechła
policzmy się przed czasem
krwawych barykad

[eka]

krwawych barykad marny los
naprzeciw siebie puchną armie
stalowe ścięgna drżą
jest moc
zapowiedź - pomruk

i w końcu wrzask
odpowiedź
o tak
tak tak oko w oko
mocniej dalej głębiej w mózg
w szare tony kości
miliony
miliardy
bez trumny bez znicza

nie pierwsza to noc
pusta nad Ziemią bez żałobników
niewinna bezmyślna
bez uczuć

[tabakiera]

niewinna bezmyślna
bez uczuć

ona jest ciszą
i krzykiem
bezdenną mocą
miernikiem
bólu i sparzeń
od chłodu

czas ją podejrzy
od spodu

[eka]

od spodu nasza nędza
najodważniejszych tarmosi instynkt życia
a co dopiero średniaków czy tchórzy
wiesz - najlepiej nie myśleć kochanie

poczytać dyrdymałki
zacne rozbawianki
pocieszyć
zasnąć
śnić

[Lucile]

Śnić? O czym, o pokoju?
Przecież smok otworzył już swoje paszcze,
zieje ogniem i kłamliwie mlaszcze,
a ukryci klakerzy gotowi w szranki stawać do rozboju.

Jeszcze zatęsknimy za naszym uporządkowanym życiem;
choć nie pozbawionym szarego, codziennego znoju.

[eka]

Choć nie pozbawionym szarego, codziennego znoju nasz los,
to i tak pożądanym, bo tylko taki mamy i umrzeć trzeba,
by go stracić. Zmienia się jak rzeka.
Ujście wieńczy koniec.

Płyń - ktoś woła.

[Lucile]

Ktoś woła
to nie jest czas na pisanie
wierszy
to czas na określenie rzeczy
pierwszych
komu wolność komu jasyr
niewola

kiedy i czyja ręka odmieni rzeczywistość
co pociskami nienawiści uderzając
skrzeczy

[eka]

skrzeczy w tobie drwina
ale uważaj bucu
pętaczyno
karykaturo pajaca
nadęta egotyzmem purchawko

ten czas sprawdzi twardą podeszwą
przyległość kręgosłupa
do lekkich słów