Oby. 2.0

[Karma]

Skąd ten granat, te fioletowe zachmurzenia
nadciągające od północy. Ku nam?
Plaża przecięta kamykami - tu ty, a tam ja.
I to jest dobre.
Tak powinno być od zarania, choć kto mógłby na to wpaść,
nie mam pojęcia.
W zagięciu łokcia mieszczą mi się fotografie.
Usuwam z nich skrupulatnie czas, pocięty w częściach
I zerkam w twoją stronę.
Kiedyś zapomnę.
Tymczasem na piasku piszę wiersz, który nigdy nie miał powstać.
Z daleka od wilgoci, jest tylko słońce, które zamieni go w szkło
I utrwali.

[eka]

Podoba się.

[Karma]

Dzięki.