Promepimeteusz

[pallas]

Milczenie bez spacji
poruszyło się w przestrzeń
przez okna i drzwi.

A twarze uchwycone w kadrze,
przechadzają się przez ogród pikseli.
W nim stos skryptów wygiętych w haki
i zaciśniętych w żelazne ogniwa.
Z nich łańcuch wykuły:
demokracje, nauki, wiary
i oblekły nim Promepimeteusza.

Szczęk głuchy się niesie po ogrodzie pikseli,
patrzą awatary i kręcą głowami:
tak, nie - nie, tak.

Trzy siostry na plecach Atlasa,
który za mgłą wieszczą,
wierzy w odnalezienie i wie o odnalezieniu
Noego - złotego ogniwa.

[zimny grog]

każda epoka ma swoją mitologię na miarę swoich możliwości i mocy budulca. tu jakby próba już w jej poetyce, tzn. "mitologii elektronicznej"

[Krokus]

Ciekawy wiersz, budzi we mnie wiele skojarzeń, a końcówka szczególnie.

[Lucile]

Intrygujące wplotłeś w imię Prometeusza… ludolfinę (liczbę π), ale także PIM. Ciekawy zabieg.
I nie tylko on. Całość także.
To prawda, każdy czas tworzy swoją - adekwatną do możliwości, przekonań (także rozwoju nauki) - mitologię.

Pozdrawiam

[pallas]

Grog dzięki za słowo. Mitologię można opowiadać na nowo, wielu to robiło. Aby pokazać to samo nie raz z innej perspektywy.

Krokus jestem ciekaw jakie skojarzenia.

Intrygujące wplotłeś w imię Prometeusza… ludolfinę (liczbę π), ale także PIM. Ciekawy zabieg.

Mogłabyś Lu rozwinąć, bo mnie to ciekawi, tak szczerze to czysty przypadek z ludolfiną i PIM, ale każda interpretacja mnie ciekawi.
Każdy widzi coś innego i dobrze, bo to właśnie kocham w poezji można ją czytać na wiele sposobów.
Odnosząc się do czasów, w którym powstał wiersz, co sądzili o nim współcześni i później, co o nim pisano, a także współcześnie patrząc na niego.
Można też próbować zgadnąć, co autor miał na myśli (Krasiński tłumaczył swoim przyjaciołom, co miał namyśli, w pisanych do nich listach).

Piotr

[Lucile]

Mogłabyś Lu rozwinąć, bo mnie to ciekawi, tak szczerze to czysty przypadek z ludolfiną i PIM, ale każda interpretacja mnie ciekawi.

Piotrze, moje myślenie o Twoim wierszu, a przede wszystkim o tytule biegło (mniej więcej) takimi ścieżkami:

Tytuł: Promepimeteusz

1. Jak to mówią – pierwsze primo: PromePIMeteusz
Co tu mamy - PIM - Product Information Managemen (czyli - system do zarządzania informacjami o produktach) Czyż nie jest tak, że coraz większy obszar różnorodnej działalności i wytwarzania (rzeczy realnych, ale także niematerialnych – twórczości, idei itp.) przenoszony, reklamowany jest w wirtualnym świecie współczesnych gadżetów, w tym wielorakich internetowych mediów?
Czy przypadkiem nie jesteśmy skazani i uzależnieni od tego nieuchronnego procesu? I to chyba w każdej dziedzinie życia.

2. I jeszcze – drugie primo: PromePImeteusz
A tu w oczy rzuciła mi się liczba PI, nazywana także ludolfiną, czy stałą Archimedesa (stosunek obwodu koła do jego średnicy) I ten stosunek jest niezależny od wyboru jakiegokolwiek koła. Jego wielkość nie ma znaczenia, bo każde koło jest podobne do siebie. I tu możemy wykroczyć poza matematyczne wzory i koło rozpatrywać w innym wymiarze – metafizycznym, czy wprost historycznym – przecież „historia kołem się toczy”.

Czy choć trochę wyjaśniłam mój tok rozumowania?

Pozdrawiam

[Wszebor]

Tak Piotrze dzisiejszy świat kręci się wokół elektroniki i pikseli.
Wszystko można znaleźć w komputerze, nie trzeba nigdzie wychodzić, nie ma potrzeby z innymi ludźmi rozmawiać, wystarczy tylko klikać.
I wydaje się ludziom, że to wystarczy do życia, napisana sucha informacja, do tego nie zawsze dokładna, a ja się pytam gdzie jest w tym wszystkim miejsce na uczucia, emocje towarzyszące bezpośrednim kontaktom ludzkim.
I ten wiersz rodzi u mnie pytanie.
Czy to życie musi już takie być?
Pozdrawiam serdecznie