Wspomnienia ze słoika po dżemie

Wiadomość

Marcin Sztelak · #1 Post autor: **Marcin Sztelak** » 29 wrz 2021, 10:03

Bardzo trudne dzieciństwo dokładnie zapisane w niepamięci i pierwszy blask słońca tańczący refleksami na szkle.
To mógłby być całkiem udany początek, ale za dużo w nim poezji, za mało prawdy. Chociaż jak twierdzą znawcy właśnie o to chodzi, ostatecznie według jednej z teorii papier zniesie wszystko. Jeśli chodzi o prawdę to zazwyczaj jest nudna, gdzieniegdzie tylko poprzetykana odrobiną ekscytacji i szaleństwa. Zresztą cóż może być fascynującego w świecie zamkniętym w szkle, albo niebie z metalu coraz bardziej rdzewiejącym wraz z upływem czasu. Natomiast pod cieniutką warstwą słodyczy ponownie szklane denko piekła.
Lepiej więc wrócić do niepamięci dzieciństwa i nic więcej nie pisać, szczególnie że jeszcze się nie zna liter, nie wspominając o słowach.
Może nawet na szczęście, czyż nie lepiej wpominać, choćby i wyimaginowane tańczące refleksy.

#2 Post autor: **eka** » 02 paź 2021, 08:41

Trzeba zerwać śliwki, jeszcze są, byle nie robaczywki, teraz ledwo trzymają się gałązek, i samemu zrobić powidła. To lepsze od dżemu : )
Świetny tytuł!

#3 Post autor: **eka** » 17 lut 2022, 17:32

Marcin Sztelak pisze: ↑
29 wrz 2021, 10:03
Lepiej więc wrócić do niepamięci dzieciństwa i nic więcej nie pisać, szczególnie że jeszcze się nie zna liter, nie wspominając o słowach.
Może nawet na szczęście, czyż nie lepiej wpominać, choćby i wyimaginowane tańczące refleksy.

Marcin, kuźwa, Ty tak na serio?!!!
Gdzie jesteś?

:kofe: