Kilwater

[Lucile]

Ślad po tobie odezwał się spóźnionym tsunami
nieoczekiwanego poczucia zdrady. A już myślałam,
że udało się ponownie zacumować w znanych od lat
bezpiecznych ramionach.

Jednak dopiero wtedy, kiedy zacznę liczyć jałowe lata
jak paciorki w różańcu, wystawię rachunek
za każdą łzę.

Bo tylko one warte są policzenia.
---
LuBe
sześć, dziewięć,
dwadzieścia dwadzieścia jeden

[eka]

Łzy warte liczenia? E, nie. Warte liczenia są chwile szczęśliwe. Jestem tego pewna.
Zdrada jest wpisana w... genetykę, serio : )

A wiersz udany, Lu.
Kilwater jednakże sam nie powstaje.
Bardzo mnie zaciekawia jego wpływ na zmianę ukształtowania substancji.

[Alek Osiński]

No tak, powracająca fala
jest nie do uniknięcia.
Byle tylko nie doliczyć się
o jedna łzę za dużo...

https://www.youtube.com/watch?v=TjRpORufCpg

[Marcin Sztelak]

Podobno nie ma sensu liczyć lat, nie tylko jałowych... A wiersz bardzo dobry.
Pozdrawiam.

[Lucile]

Ależ gapa ze mnie, skupiając się ostatnio na rysowaniu i malowaniu (rozbrat z z pisaniem mam nadzieję tylko chwilowy, bo drobne teksty są tylko uzupełnieniem i dopowiedzeniem do obrazu) nieświadomie popełniłam faux-pas, nie dziękując za poczytanie i komentarze pozostawione pod tekstem.
Mea culpa.

Tym bardziej serdecznie Ewo, Marcinie, Alku, dziękuję i pozdrawiam
L