Estuarium

[Alek Osiński]

Starannie poukładane kości w królestwie śmierci pod Paryżem
przywołują poczucie ukojenia. Życie nie kończy się na geometrii
lecz oddaje kreacji, próbując wyrazić kolejne, przyjaźniejsze
formy. Sześć milionów; skrycie mieszają się jednak miesiące

kiedy odznaczać na knykciach. Kochajcie, bo reszta jest niczym
no może bajki i odrobina sera, której żal nawet, kiedy rozpostrzeć
czarne skrzydło. Ponad wszystko nieśmiertelność, choć tylko
nieśmiało zaznacza o świcie - rozświetlone galerie, bezwstydnie

uchwycona władza. Tutaj, na szczycie, brak mowy, wiara za to
kwitnie. Czego się obawiasz i czego pożądasz, zamiast ulec swojskiemu
poczuciu wspólnoty? Naród błądzących prześwietlono do końca.
Słyszysz? To matka rewolucja. Po raz kolejny upada pod krzyżem.

[eka]

Jezu... mega wiersz, chyba number one z Twoich wszystkich mi znanych.
Każda niemal fraza nadaje się do umieszczenia w złotym zbiorze myśli skrzydlatych naszego gatunku.

Czego się obawiasz i czego pożądasz, zamiast ulec swojskiemu
poczuciu wspólnoty?

Esej można napisać w odpowiedzi.

Najkrócej... bo estuarium to mieszanie się wody słodkiej i słonej.

Wrócę tu.

[Marcin Sztelak]

Wow, no dałeś czadu kolokwialnie mówiąc: zatkało kakao...
Pozdrawiam.

[eka]

Życie nie kończy się na geometrii
lecz oddaje kreacji, próbując wyrazić kolejne, przyjaźniejsze
formy.

Matematyka podwaliną podobno świata, ale czy rzeczywiście kreuje wszystko to, co powstać może ?

[eka]

Ponad wszystko nieśmiertelność, choć tylko
nieśmiało zaznacza o świcie - rozświetlone galerie, bezwstydnie

uchwycona władza. Tutaj, na szczycie, brak mowy, wiara za to
kwitnie.

[em_]

Znakomity

[Alek Osiński]

Matematyka podwaliną podobno świata, ale czy rzeczywiście kreuje wszystko to, co powstać może ?

Możliwe, że kreuje, Ewo. To chyba już pitagorejczycy traktowali matematykę
jako narzędzie poznania świata. No ale, poznanie poznaniu nierówne
jest dedukcja, ale są też i inne metody. Bo pomyśl, np. poznawanie zmysłowe
czy matematyka odrywa w nim istotną rolę? Może jako kreator zmysłów i tego co za nimi stoi
ale generalnie przy "chłonięciu" świata jej roli się nie dostrzega
a obecność i świadomość form geometrycznych może nawet w poznaniu
przeszkadzać, może stąd skłonność zmysłów do tworzenia własnych
mniej konkretnych i zdolnych do oswojenia form? Kto wie...

Dzięki bardzo wszystkim za komentarze : )

[eka]

Zmysły w kontrze do praw ustanowionych matematyką... coś w tym jest, Alku, na rzeczy.
Alogiczność jest częstym przejawem ich, znaczy tych zmysłów : )

Życie nie kończy się na geometrii
lecz oddaje kreacji, próbując wyrazić kolejne, przyjaźniejsze
formy.