Ze śmiercią jej do twarzy

Wiadomość

Agnieszka R. · #1 Post autor: **Agnieszka R.** » 27 sty 2021, 19:10

jeszcze myśli ziarenkami maku
w twoich oczach jest chwastem na polu

zerwij zerwij nim wiatr pokruszy czerwone płatki
włóż do dzbana z wodą którą zawdzięczasz ojcu

da za ojca w mordę za szowinizm w którego kleszcze wpadłeś
bowiem jeszcze dziś mieniłeś się właścicielem kobiet

tak przemawia twoja kolejna niewolnica -
poddana
ze śmiercią i szyderczym śmiechem na ustach

#2 Post autor: **eka** » 29 sty 2021, 17:02

Mak. Ileż odniesień.
Trzecia część haczy. Chyba że peelka jest dzbanem z wodą.
Używki są groźne.
Pointa (2 ostatnie wersy) też, dla mnie przynajmniej, niejasne.

Agnieszka R. · #3 Post autor: **Agnieszka R.** » 29 sty 2021, 17:44

Poprawilam

Marcin Sztelak · #4 Post autor: **Marcin Sztelak** » 29 sty 2021, 23:07

Wiersz przesycony znaczeniami, chociaż nieodparcie kojarzy mi się z tym co dzieje się obecnie na ulicach.
Pozdrawiam.

Agnieszka R. · #5 Post autor: **Agnieszka R.** » 30 sty 2021, 08:12

Dziekuję Wam za słowa.

#6 Post autor: **eka** » 31 sty 2021, 09:07

Agnieszka R. pisze: ↑
27 sty 2021, 19:10
da za ojca w mordę za szowinizm w którego kleszcze wpadłeś

Ale kto? Woda?
I czemu cecha - poddana - jest ważna? Niewolnica - wiadomo samo przez się, czemu więc aż w oddzielnym wersie?