ucieczka

Wiadomość

e.jot · #1 Post autor: **e.jot** » 17 sty 2021, 22:59

Po_drugiej_stronie_1_akot10.jpeg

Anna Kotarska - Po drugiej stronie
/www.touchofart.eu/

ponad chłodami
galaktyk

bieleją kości podniebnych
ptaków śnieżnie roztkliwia się
cisza

- grad zaczął bębnić na parapetach
zamykam...

________________
Kitaro - Silk Road -
https://www.youtube.com/watch?v=BddSN2jNS9E

#2 Post autor: **eka** » 18 sty 2021, 16:14

e.jot pisze: ↑
17 sty 2021, 22:59
śnieżnie roztkliwia się
cisza

Perełka.
Będę uparta, zestawienie początków tej obrazowej frazy ze słowem: ptaków

e.jot pisze: ↑
17 sty 2021, 22:59
ptaków śnieżnie roztkliwia się

okalecza ją i wers tym samym. Wystarczyłaby kropka po "ptaków".
Nie znam/nie widziałam takiego sposobu budowy lirycznej linijki. Znasz jakieś przykłady?

e.jot · #3 Post autor: **e.jot** » 18 sty 2021, 16:50

Znam. Nie jest to żadna nowość.
To wiersz nieregularny. Jest odstąpieniem od zasad numeryczności, policzalności; odrzucił ścisłe rygory systemowe i wersyfikacyjne, nie posiada stałych elementów, jakie tworzą wiersz sylabiczny, sylabotoniczny i wiersz toniczny. Budowa takich wierszy jest jednorazowa i niepowtarzalna, układ brzmieniowy.
Dodam, że zawsze - również za pierwszej bytności na Osmym - pisałam nieregularne.

Może po prostu nie rozdzielaj fraz, które tworzą całość - jak zdania w prozie.

Miłego popołudnia, Ewo :kofe:

#4 Post autor: **eka** » 18 sty 2021, 17:03

Ewuś, absolutnie nie chodzi mi o podważanie cech wiersza wolnego, nieregularnego.

e.jot pisze: ↑
18 sty 2021, 16:50
Może po prostu nie rozdzielaj fraz, które tworzą całość - jak zdania w prozie.

Nie da się, trzeba rozdzielać czytając, by zrozumieć. Zauważać przerzutnie, niezaznaczone graficznie.
Może powstał taki nurt zapisu...

Dobra, pasuję. Chciałabym nie mieć racji,
Miłego wieczoru.

e.jot · #5 Post autor: **e.jot** » 18 sty 2021, 19:27

Ewo, *śnieżnie roztkliwia się cisza* - nie dotyczy ptaków, tylko (cd ) - *ponad chłodem galaktyk* - a cisza ponad tym chłodem ma temperaturę śniegu, czyli jest śnieżna, a jako taka - roztkliwia się snieżnie - być może nad martwymi ptakami, których kości bieleją - wybór czytelnika.
Powiem Ci, że dotychczas 99% czytelników nie miało z tym kłopotu.
Przykro mi, Ewuniu, ale nie zmienię ukladu wersów.

Miłego wieczoru.

#6 Post autor: **eka** » 20 sty 2021, 12:58

ilustracja

nie ufaj jeden procent
na sto niekoniecznie

szansa

błędu duża mówię z talii składni
wyciągając asa pani kamyczek
czasami po osuwisku

wersów
się turla niczym
moje byki powyżej nalegam
popraw proszę

___
Uściski:)

e.jot · #7 Post autor: **e.jot** » 20 sty 2021, 14:11

Jeżeli to, co napisałaś jest zrozumieniem przekazu wiersza - zwijam żagle i spływam.
Ahoj

Marcin Sztelak · #8 Post autor: **Marcin Sztelak** » 26 sty 2021, 22:14

dla mnie wiersz byłby lepszy bez okno na końcu...
Pozdrawiam.

e.jot · #9 Post autor: **e.jot** » 30 kwie 2021, 22:19

Dzięki za sugestię - zastanowię się

Dobranoc

Karma · #10 Post autor: **Karma** » 01 maja 2021, 10:00

Narodziny gradu.

Esencja kamienia, bo chociaż z pozoru twardy, chłodny, zmarznięty - i nie rozbija się przecież pomimo upadku z tryliarda pięter - to jednak topnieje w końcu, rozgrzesza go słońce i odpowiednie podłoże, tak że w końcu staje się nawozem, karmi kształty i kwitnie kolorami, a kiedy przebija się przez atmosferę, tworzy zorze polarne.

Taka gra światła i chłodu. Kontrast stworzenia.
Relacji, odczuć.

No pięknie mi to obrodziło w głowie.
Stokrotne buziaki.